Z kolesom do Brüssela. Tuta njewšědna myslička je mje lětsa w nalěću hrabnyła, jako dóstach dowolowe postrowy z Waterloo, wopomnišća poslednjeje bitwy Napoleona w lěće 1815 – njecyłych 20 kilometrow južnje belgiskeje stolicy. Na to započach njewšědnu jězbu planować.

Spočatk awgusta bě tak daloko. Dokelž běch tón kónc tydźenja w Durinskej na zastup do šule prošeny, přepołožich start nimale 700 kilometrow dołheje jězby prosće do Weimara.

Štóž jědźe po znatych kolesowarskich šćežkach podłu Łobja, Sprjewje, Dunaja, Ryna abo Solawy, tón móže so na to spušćić, zo jědźe zwjetša po porjadnych a derje woznamjenjenych kolesowych šćežkach. Štóž pak jědźe takrjec prosće wot A do B, tón dyrbi brać, štož dóstanje. Spektrum móžnosćow je při tym dosć wulki a móže tež w Němskej druhdy runjewon dyrdomdejski być. Hłowny problem při tym je, zo njespušćamy so kaž něhdy na karty, ale na moderny techniski system, bjez kotrehož wjace njeńdźe: Na nawigaciski nastroj.

Nawi tež pomhał njeje