Zapósłane (10.10.23)
Milan Hrabal z Warnoćic spomina na swojeho njeboh přećela Bena Budarja:
Beno Budar je a wostanje mój přećel. Na tym tež smjerć ničo njezměni. Tohodla rěču wo nim w přitomnosći. Beno je přećel a kolega, kiž ma přeco chwile, jeli trjeba něchtó pomoc. Wón je sprawny a darniwy a na druhim boku so wón za zarunanjom abo napřećiwnym wukonom ženje njepraša. Tajki je wón jako čłowjek. Tohodla běše wón mjez ludźimi runje tež w Čěskej přewšo woblubowany. Dopominam so na wopytowarjow něhdyšich swjedźenjow poezije we Warnočanskej knihowni, kotřiž su so prašeli, hač je mjez literatami tež tón basnik Beno ze swojim posměwkom a wjesołymi basnjemi. A kak přesłapjeni woni běchu, jako wón mjez hosćimi njeběše.
Mjez čěskimi přełožkami serbskeje literatury su jeho basnje a runje tak čěski wuběrk z jeho knihow wo dopomnjenkach serbskich wojakow a serbskich žónskich na wójnu dale woblubowane a we knihowni najčasćišo wupožčene.
Zapósłane (22.09.23)
Jan Bart z Budyšina, nestor serbskeho rěčneho projekta Witaj, piše:
Dóstach přeprošenje Serbskeho šulskeho towarstwa na swjedźeń 25lětneho wobstaća modeloweho projekta Witaj w pěstowarni „Mato Rizo“ w delnjołužiskim Žylowje. Swjatočnosć wotměje so 29. septembra 2023.
Wobžaruju jara, zo njemóžu so wysokeje staroby dla wobdźělić. Tuž jara, jara wutrobnje gratuluju k wurjadnemu podawkej slěbornych narodnin kubłanišća, kotrež ze serbskej rěčnej imersiju dźěła. Wulki dźak a připóznaće nětčišim a dźensnišim kubłarkam, maćerjam a nanam Witaj-dźěći a wězo tež wotpowědnym zamołwitym wosobinam za wutrajnu prócu a podpěru w běhu štwórć lětstotka!
Rady bych awtentiske hłosy a nazhonjenja zběrał w rozmołwje na planowanej swjedźenskej „kjarmuši“. Wosebje mje wězo tež zajimuja zetkanja z bywšimi Witaj-dźěćimi, kiž wšak su mjeztym dorostli. Čakam a wjeselu so tuž na wobšěrne rozprawy w serbskich medijach.
Zapósłane (20.09.23)
Christiana Piniekowa z Choćebuza so praša: A serbsce? – Widźane a komentowane:
Wony plakat widźach na swojej jězbje mjez Choćebuzom a Wjerbnom znajmjeńša trójce. Njepraj nichtó, zo njeby wušikny/a medijowy/a designer/ka serbsko-němski wabjenski plakat wuhotować njemóhł/a. Tuž njetrjebamy so dźiwać, zo so serbski sydlenski rum w Braniborskej před sudnistwom wujednawa a zdźěla woteznawa. Plakat so derje hodźi, zo za 50 lět hižo serbskeje tradicije w braniborskim serbskim sydlenskim rumje njenadeńdźeš. A na kotrym zakładźe je so plakat financował? Tola nic z pjenjez za spěchowanje serbskeje rěče a kultury?
Zapósłane (24.08.23)
Eduard Luhmann ze Smjerdźaceje piše:
Zo je so nětko nam wšitkim k wjeselu zakładny kamjeń za nowu pěstowarnju w Ralbicach połožił, a to hišće w přitomnosći sakskeho ministerskeho prezidenta, je wosebje zasłužba tehdyšeje staršiskeje přirady našeje pěstowarnje. Pod nawodom knjenje Michaele Gedikoweje a knjenje Gesiny Kutteroweje je staršiska přirada w lěće 2017 wobšěrnu rozprawu wo hižo njespokojacym stawje pěstowarnje zapodała. Tuta jara wěcowna rozprawa, zestajena wot maćerjow a nanow w měsacy trajacym čestnohamtskim dźěle, je so po dorěčenju z tehdyšim předsydu wjesneje skupiny CDU Tilom Žurom, w internym zetkanju CDU ministerskemu prezidentej přepodała, z próstwu wo politisku kaž tež financielnu podpěru za nuznje trěbny nowotwar pěstowarnje.
Tuta rozprawa bě po měnjenju awtora woprawdźity a doskónčny nastork za pozdźiši wopyt ministerskeho prezidenta Kretschmera w Ralbicach. Tam je so wón jasnje za nowotwar wuprajił.
Zapósłane (10.08.23)
Andrea Pawlikowa ze Serbskeho muzeja ma přispomnjenje k wčerawšemu přinoškej w SN „Spěwanje a narodnu drastu pěstuja“:
Wčerawše moje wuprajenja w přinošku njeběchu posłownje citowane. Wězo njechodźachu dźěći w drasće dorosćenych, ale kaž dorosćeni, jenož w jednorišich wariantach. Spěwarski dorost „Lipy“ móhł nimo folklorneje rejowanskeje drasty modernu ze serbskimi T-shirtami a accessoirami měć. Za „Lipki“ so lipowe łopješko z kćenjom runje tak hodźi kaž kwěćelki w serbskich barbach. Snano su citaty lipoweho kćenja z historiskeje chorhoje Lipy Serbskeje móžne. Jewišćowa drasta za małych pjerachow měła praktiska a přijomna być. Tuž njech so tola wuwzaćnje z mašinu wušiwa a město trodlow canka wužiwa. Tak móžeš spěšnje wšo wupłokać. Cyle bjez wušiwanja by tež šło, mjenujcy tak, zo wužiwa so samsny kwětkaty płat za fale a rubiška, kaž je to něhdy praktikowała Cecilija Nawkec. Tón by so zdobom za hólče wokołošijne rubiško hodźał. Na kóncu pak starši a dźěći sami rozsudźa, što maja za prawe a rjane. Narodnu drastu a modu měšała njebych.
Zapósłane (14.07.23)
Błažij Handrik piše w mjenje Serbskeho folklorneho ansambla Wudwor:
Dźakuju so wšitkim pomocnikam, staršim a rejowarjam-oldijam, kotřiž su zmóžnili, zo je so swjedźeń 14. mjezynarodneho folklorneho festiwala „Łužica“ w tak dobrej měrje radźił. Wosebje pak chcu so wuměłskimaj nawodomaj Georgijej Marinovej a Měrćinej Handrikej za jeju skutkowanje podźakować. Dalši dźak słuša hudźbnikam, kotřiž su nas w swjedźenskim ćahu z wulkim wjeselom přewodźeli.
Tež w našim drastowym fundusu je so pilnje dźěłało. We wosebitej měrje stej tam čłonam towarstwa Birgit Wawrijowa a Sabina Jurencowa pod pažu přimnyli. Wulki dźak pak tež wuprajam muskej spěwnej skupinje Přezpólni a jich hercam kaž tež čłonam Serbskeho ludoweho ansambla, kotřiž su naš program ze spěwom a hudźbu přewodźeli. Wjeselimy so na mnohe dalše zhromadne dožiwjenja.
Njech Bóh Wam waše dźěło mytuje.
Zapósłane (06.07.23)
Měrko Šołta z Budyšina ma slědowace přispomnjenje:
Póndźelu, 3. julija, pisachu SN na stronje 4 w pokiwje na zarjadowanje wo jahodach, zo rozłoži dnja 5. julija „mějićel Kaščanskeho knježeho kubła“ mjez druhim plahowanje a předźěłanje tajkich płodow. Kašecy njemějachu žane knježe kubło, ale słušachu klóštrej Marijina hwězda, kotryž měješe tam wićežneho bura. Tute kubło běše dołho w Čochec wobsydstwje. Spočatk 19. lětstotka přeńdźe wone do Smolic wobsydstwa – hlej tež swjaty křiž před Kašecami. Po smjerći našeje prawowki, Madleny rodź. Dučmanec z Nuknic, předa Jan Smoła, najenk ryćerkubła w Schwosdorfje zady Kamjenca, swoje něhdyše wićežne kubło w Kašecach.
Babuša Cinderowa z Choćebuza złožuje so na rozprawnistwo wo nowinarskej konferency Serbskeho Sejma:
Zapósłane (23.06.23)
Jurij Bulank z Prawoćic poćahuje so w swojim dopisu na rozprawnistwo w SN wo njedawnym posedźenju Budyskeho wokrjesneho sejmika:
We wudaću 20. junija pisachu SN wo móžnych problemach při zaručenju podpěry serbskeje kultury. Njeje to potom budźenske znamjo, zo dyrbimy so gratu přimać, politiskeho gratu. Wšako je namjet ze stron #noAfD jenož jedyn z wjele přikładow boja přećiwo mjeńšinowym skupinam. Přiwšěm njewoznamjenja namjet tu hnydom kónc podpěry za Serbow. Ale krok po kroku da so to tak we wšelakich sejmach zwoprawdźić. Chcemy w přichodźe dale na to dźiwać, zo budu sejmy na komunalnym a krajnym polu po wólbach přeco tak natwarjene, zo su pjenjezy za podpěru serbskeje kultury a kubłanja dale zaručene? Snano je wažne so wjace w politiskich stronach angažować, w tutych so za serbske temy zasadźować a při wólbach do parlamentow na serbske zastupnistwo kedźbować.
Zapósłane (16.06.23)
Cyril Pjech z Berlina wupraja so k diskusiji měroweho rozrisanja wójny w Ukrainje dla:
Społnomócnjeny za prašenja měra Ewangelskeje cyrkwje w Němskej (EKD), biskop Friedrich Kramer, je so na njedźelu skónčenym Ewangelskim cyrkwinym dnju w Nürnbergu za to wuprajił, zo njeměli so Ukrainje dale brónje dodawać, dokelž brónje morja, ale zo by so skónčnje wo přiměrje a jednanjach rěčeć dyrbjało. Na to je jemu bywši wulkopósłanc Ukrainy w Němskej, Melnyk, wudawał (hišće njedźelu!), zo dyrbjał so wón „społnomócnjeny za kapitulaciju abo Judaš-społnomócnjeny“ mjenować. Za čas swojeho zastojnstwa w Němskej je so Melnyk jara wótře a lózysce wo to postarał, zo so kóžde rozumne słowo w tutej naležnosći podusy a zo tajke někak lěto dołho po nadpadźe Ruskeje na Ukrainu tež słyšeć njeběchu (tež nic w tutej nowinje, w kotrejž bě so něchtó hóršił na tych, kiž po zdaću hinak pisaja hač bě lěto dołho měnjenje we wodźacych medijach).
Zapósłane (15.06.23)
Robert Maćij z Hrubjelčic poćahuje so na přinošk „Za šulu je koncept trěbny“ we wčerawšim wudaću SN:
Wospjet su w SN wulki přinošk wo Serbskej zakładnej šuli w Budyšinje wozjewili. Z wulkim zadźiwanjom čitach, zo su wšitke dźěći, kiž w awgusće do Budyskeje Serbskeje zakładneje šule zastupja, pruwowali. Nawodnica šule, knjeni Rätzowa, pozdatnje praji, zo „pak ani jeničke serbske abo na maćernorěčnym niwowje rěčace dźěćo“ mjez nimi njeje. Sym sej chětro wěste, zo wona to tak – so na wšěch nowačkow poćahujo – prajiła njeje. Z Budyskeje pěstowarnje „Jan Radyserb Wjele“ póńdu wjacore dźěći do woneje šule, kiž doma jenož serbsce rěča a dalše z měšanych mandźelstwow ze sylnej serbskej wutrobu a serbskim jazykom.
Při tutej składnosći, so tež prašam, čehodla SN wo dnjowych přebywanišćach pisaja. W němčinje hižo dźiwne słowo běrokratow, je mi tutón germanizm w serbšćinje wosebje bolostny. Wuraz pěstowarnja tola wo wjele lěpje wopisuje, što dźěćom tam skića.
