29. winowca 1869 bě so pozdźiši zapósłanc Sakskeho krajneho sejma Jan Awgust Zoba w Kołwazu (Kohlwesa) pola Bukec (Hochkirch) serbskej burskej swójbje narodźił. Pjeć lět bě na Budyskim gymnaziju, zo by teologiju studował. Chorosće dla dyrbješe pak jón wopušćić. Po wulěkowanju pom­haše na nanowym kuble w Čornjowje (Zschorna), kotrež pozdźišo přewza. Bórze sta so z wjesnjanostu Čornjowskeje gmejny. Dokelž so politisce a narodnje sylnje angažowaše, bu wón jako kandidat Wjesneho wólbneho towarstwa 1901 w 5. sakskim wólbnym wokrjesu za zapósłanca II. komory sakskeho sejma wuzwoleny. W zastojnstwje wosta hač do smjerće 7. januara 1911. Wot lěta 1903 nawjedowaše zhromadnje ze swojim kolegu, zapósłancom Michałom Koklu, Wjesne wólbne towarstwo. 1903 přistupi Maćicy Serbskej, kotrejež schadźo­wanja jenož pilnje njewopytowaše, ale je tež jeje zaměry aktiwnje podpěrał a serbstwo w zjawnosći přećiwo wšoněmcam zakitował. Statne wyšnosće a zarjady jeho tohodla často kritizowachu­, čemuž pak so njepodwoli. W nekrologu za Zobu rěkaše: „Wšudźe, hdźež bě jeho pomoc w Serbach trěbna a požadana, so wón kruće zasa­dźowaše.

Přihoty na 145. schadźowanku zahajene

Budyšin (SN/CoR). Na mjenje blidow, za to­ na tróšku wjace městna za rejwanje po programje maja so wopytowarjo lě­tušeje schadźowanki nastajić. Za něhdźe 250 ludźi budźe městno za blidami. „Cyły delni foyer planuja za rejwanje. Wjac jědźow tohorunja poskića“, zdźěli nastupajo lońše deficity zamołwita ze stron Załožby za serbski lud Jana Pětrowa.

145. schadźowanka budźe 23. no­wem­bra druhi raz we hłownym domje Němsko-Serbskeho ludoweho dźiwadła w Budyšinje. Oficialna deadline za přizjewjenje přinoškow bě 21. oktobra, intensiwna přihotowanska faza nětko tuž běži. Hač móžemy so na serbsku Gretu Thunberg na lětušej schadźowance wjeselić, to nochcyše Jakub Wowčer, kiž je znowa zhromadnje z Maximilianom Kralom reži­ju zetkanja serbskich šulerjow, stu­dowacych a akademikarjow přewzał, hi­šće­ přeradźić. Zo pak budu klimowa změ­na,­ wuhlo kaž tež naslědnosć temy, kotrymž chcedźa so studentske cyłki a maturanća wěnować, je nětko hižo jasne.

Michał Lorenc je dźiwadźelnik a zamóže genialne teksty pisać. Wo tym móžachu so wčera zajimcy na zarjadowanju w rjedźe Łužiske literarne dopołdnjo přeswědčić.

Budyšin (CS/SN). Prěnje zarjadowanje w lěće 2003 zahajeneho rjadu Łužiske lite­rarne dopołdnjo, kotrež organizuje Němsko-Serbske ludowe dźiwadło Budyšin, je so w nowej hrajnej dobje hnydom derje započało. Zajim na wčerawšim čitanju Michała Lorenca składnostnje jeho 80. narodnin bě tak wulke, zo dyrbjachu je z mjeńšeje do wulkeje žurle Budyskeho Dźiwadła na hrodźe přepołožić. A tež ta bě skónčnje kopata połna.

W lěće 2003 bě Michał Lorenc rjad z čitanjom zahajił – w lěće, kotrež bě za njeho połne wosudow. Ćežkeje chorosće dla dyrbješe so aktiwny dźiwadźelnik na wuměnk podać. Kaž wón rozkładźe, nochcyše so zadwělowanju podać a spisa prěni z dweju dotal njewozjewjeneju tekstow „Kaspar Hanswurst auf Diplomatenjagd“, kotryž je wčera předčitał. Jedna so wo klankowe předstajenje, za kotrež je Lorenc sam figury stworił. Prjedy hač wón wčera z pomocu kolegow hru scenisce přednjese, je hišće dalši tekst z lěta 1983 čitał.

Budyšin (SN). Napjatu nowu hodownu stawiznu „Jank a Majka w njebjesach“ je Dorothea Šołćina za dźěći wot štyrjoch lět spisała. Rjane barbne ilustracije k tomu zhotowi Friederike Ablang.

Wo čo dźe w hodownej knize? Na torhošću wosrjedź stareho města je dźeń do patoržicy wulki tohuwabohu. Jank a Majka chcetaj kaž tamne dźěći z ho­berskim kołom sobu jěć. Ale kak to, hdyž nimataj pjenjezy? Staršej dyrbitaj lutować, a jězba je droha. Móhłoj sebi dźěsći něšto zasłužić? A što je z rumpodichom?