Georg Katzer zemrěł

srjeda, 15. meje 2019 spisane wot:

7. meje zemrě w Berlinje wuznamny komponist Georg Katzer. Narodźił bě 10. januara 1935 w delnjošleskim měsće Habelschwerdt (dźensa Pólska) jako syn konditora.

Wot lěta 1954 do 1959 studowaše Katzer kompoziciju na Wysokej šuli za hudźbu w Berlinje pola Rudolfa Wagnera-Régenyja a Ruth Zechlin, mjezyčasnje tež na Akademiji muziskich wuměłstwow pola Karela Janáčeka w Praze. Wot 1961 do 1963 běše wón z mišterskim šulerjom něhdyšeje Akademije wuměłstwow NDR pola Hannsa Eislera a Leja Spiesa.

Wobšěrny spektrum jeho tworjenja wobsahowaše předewšěm komornu, sinfonisku, wokalnu a jewišćowu hudźbu. Wosebity wuznam měješe wón jako twórc elektroniskeje hudźby. 1986 běše ze sobuzałožerjom prěnjeho elektroniskeho studija NDR. Lěta 1978 wuzwolichu jeho za čłona něhdyšeje Akademije wuměłstwow NDR. Hromadźe z Reinerom Bredemeyerom (1929–1995), Paulom-Heinzom Dittrichom (nar. 1930), Friedrichom Goldmannom (1941–2009) a Friedrichom Schenkerom (1942–2013) słušeše k wu­znamnym twórcam noweje hudźby w bywšej NDR, kotřiž reprezentowachu swój čas srjedźnu generaciju progresiwnych hudźbnikow.

Budyšin/Praha (SN/MiR). Lětuše knižne wiki „Svět knihy“ w Praze běchu za Ludowe nakładnistwo Domowina jara wuspěšne. W běhu štyrjoch dnjow zwěsći LND wulki zajim za cyłotny poskitk a je tuž tež tójšto knihow předało. Nawjedowaca lektorka Janka Pěčkec de Lévano rjekny: „Mějachmy mnohich zajimcow při našim stejnišću. W pomjatku wostał je mi młody muž z Albanskeje, kiž w Liberecu studuje. Wón bě na wikach samych zaměrnje za našim stejnišćom pytał a je sej pola nas tójšto knihow skazał.“

Poskitk SLA na dnju maćerje

wutora, 14. meje 2019 spisane wot:

Dźeń maćerje minjenu njedźelu běše intendantce Serbskeho ludoweho ansam­bla Judith Kubicec z přičinu, koncert­ny poskitk „Wobkuzłaca klasika“ w domje SLA na Budyskej Wonkownej Lawskej runje wonej temje wěnować. Sama přewza intendantka dirigat Serbskeho komorneho orchestra kaž tež solistow.

Budyšin (CRM/SN). Tři chětro wšelake wokalne twórby z instrumentalnym přewodom, kotrež maja poćah k temje mać, stejachu jako hłowne dypki na programje. Z Kulowa pochadźacy a w Choće­buzu skutkowacy komponist Ulrich Pogoda běše sej za swoju twórbu „Maćeri“ jako tekstowu předłohu poem Jakuba Barta-Ćišinskeho wubrał, wěnujo ju tak před lětami swojej maćeri. Lyrisku baseń z rjanymi metaframi powyši komponist z hudźbu w našočasnym stilu, tak zo nańdźeš w njej wodych nadčasnosće.

Smochćicy (CRM/SN). Zhromadnje na Smochčanskim jewišću koncertowali su minjenu sobotu wječor čłonojo měšaneho spěwneho cyłka Markkleeberger Vocalisten a chór Budyšin. Wokalna hudźba z erta jara rozdźělneju ćělesow běše hnujaca a cyłkownje přewšo zajimawa.

Komorny chór z Markkleeberga pola Lipska, kotryž student cyrkwinskeje hudźby Brain Radins diriguje, je mały ansambl z wosom za wokalnu hudźbu horjacych so młodych čłonow. Wotpowědnje wysoka je jich spěwna kultura. Dokelž dotal wjele na wuhotowanju Božich słužbow skutkuja, je jich repertoire na tym polu poměrnje wobšěrny. Zdobom pak su woni tež rjane a dale jara woblubowane stare składby němskeje swětneje literatury ze samsnej horliwosću a zdobom jara zdokonjane přednjesli.

Flensburg (SN/JaW). Europske zjednoćenstwo dźenikow w mjeńšinowych a regionalnych rěčach (MIDAS) je minjeny pjatk w Flensburgu Myto MIDAS a Myto Otta von Habsburga spožčiło.

Myto MIDAS dósta Gabriel von Toggenburg, wěnowacy so we wosebitej seriji w němskim dźeniku w Italskej Dolomiten europskim a mjeńšinowym temam pod hesłom „Europske třěski“. Toggenburg bě zdobom „jedyn z iniciatorow Myta Otta von Habsburga a je tohorunja wjelelětny podpěraćel MIDAS. Lěta 2008 zorganizowa wón wopyt zjednoćenstwa pola Otta von Habsburga“, rjekny redaktor dźenika Dolomiten Hatto Schmit w lawdaciji.

Tež za nas zajimawe

póndźela, 13. meje 2019 spisane wot:
Zo medije hromadźe dźěłaja, ničo nowe wjac njeje. Zo pak hnydom dwě mjeńšinowej a dwě wjetšinowej nowinje a k tomu hišće danske a němske kooperuja, štož maja ze zrěčenjom podkładźene, je w Němskej nowe a tohorunja jónkrótne. Puć hač k tomu bě, kaž minjene dny zhonich, chětro kamjenjaty. Wšako njeběchu sej Danojo a Němcy stajnje přezjedni, štož wójny a bitwy w zańdźenosći dopokazuja. To pak su stawizny, a tuž wusyłaja žurnalisća ze sewjera jasny signal do Europy, mjenujcy: Móžemy zhromadnje skutkować, najebać to, štož w zašłosći bě. Ale rěčeć­ ze sobu dyrbimy! A to su danscy a němscy žurnalisća činili. „Flensburgski model“ mam tež za serbske medije za spomóžny. Serbske Nowiny a Serbski rozhłós kaž tež Wuhladko drje hižo zdźěla hromadźe dźěłaja, štož někotrym hódź njeje, přiwšěm měli to zesylnić a njeměli so za konkurentow měć. Tak wjac za swój lud wuskutkujemy. Janek Wowčer

Tuchwilu zwučuja čłonojo Serbskeho ludoweho ansambla pod nawodom intendantki Judith Kubicec za mejske wudaće koncertneho rjadu „Wobkuzłaca klasika“. Spěwnu podpěru maja ze stron sopranistki Daniele Hazec a baritona Pětra Cyža. Prěni koncert je zajutřišim na dnju maćerje w 17 hodź. na žurli SLA w Budyšinje. Foto: Stefan Cuška

Mjez štyrjomi fotografami, kotřiž tuchwilu we Wojerowskej Kulturnej fabrice wustajeja, je Budyski fotograf Jürgen Maćij. Wón sadźa ze swojimi dźěłami na grafiske struktury a wurězki z přirody we wulkoformaće.

Wojerecy (SiR/SN). Z wuběrom swojich fotografijow Jürgen Maćij z Budyšina, Georg Krause z Berlina, Frank Höhler z Drježdźan a Thomas Kläber z Choćebuza přirodu, industriju, towaršnostne łamki a čłowjekow w scenach perfektnje zwobraznjeja. Někotre motiwy so same rozjasnjeja. Druhe wobhladowarjej zaso dowoleja, je na swoje wašnje interpretować. Napřećiwki zetkawaja jasne struktury a linije. Wone pokazuja žiwjenje we wšej jeho boha­tosći.

Jürgen Maćij ma wosebity wid na detaile. W swojich dźěłach wěnuje so mjez druhim ludźom a rozłamanym krajinam. Rozmyslować měli wo tym, jeho impozantnje skutkowacy wobraz „Stubaiski lodowc w Awstriskej“ na hinaše městno powěsnyć. Přetož w běhu dnja, to rěka we wustajenskim času, wotewrjene durje kofejownje foto zakrywaja.

Praske knižne wiki „Svět knihy“ přiwabjeja kóžde lěto tysacy wopytowarjow a sta wustajerjow, mjez kotrymiž je tež lětsa zaso Ludowe nakładnistwo Domowina. Jutře čita we wobłuku literarneho festiwala na wustajenišću w Přemysłowym palasće w Holešovicach Křesćan Krawc ze swojeje knihi „Sej statok stajili“. Foto: Marian Žur

Njewšědny dźeń w Ochranowje dožiwił

štwórtk, 09. meje 2019 spisane wot:

Dóstach přeprošenje na dźěłarničku wo modelu křesćanskeje socialneje utopije k wědomostnemu slědźenju dr. Iriny Modrow w Ochranowskim konferencnym centrumje – a to wot zarjadowarjow­ „Modrow Stiftung“ a „Brüdergemeine“. W mjeńšej žurli słuchaše poslednju wutoru měrca ně­hdźe 35 přitomnych, mjez nimi dwě Serbowce a pjeć Serbow, na přednoški. (SN su wo tym informowali).

Prof. dr. Jindřich Halama z Ewangelskeje fakulty Praskeje Karloweje uniwersity poda zakład do tematiki. Rysowaše stawizny Ochranowskeho bratrowskeho hibanja, pokaza na korjenje socialneje utopije w radikalnych žadanjach husitow ze zaměrom, swět zrjadować po namołwje Mateja 23/4-8 a 19. To bě a je hišće dźensa jedne z hesłow noweje cyr­kwje, teje, w kotrejž wšitcy čłonojo wosady z jednoho kelucha pija: Wšo słuša wšěm! Po Lukašu: Prawy křesćan wobsydstwo wotpokazuje. Bohačk njemóže křesćan być!

Chróšćan Šulerjo

nowostki LND