Dźiwadźelnica Hanka Mikanowa wosomdźesaćiny swjećiła

Po cyłej Łužicy znata a woblubowana Hanka Mikanowa bě z ćěłom a dušu dźiwadźelnica. Sama je raz rjekła, zo bě je­j radosć runje tak kaž winowatosć, w serbskej rěči na jewišću skutkować. Wona zasłuža sej kaž lědma tamna wuměł­ča titul „ludowa hrajerka“, a to w nanajlěpšim zmysle. Trajne slědy zawo­staji pak tež za kulisami – hač jako nawodnica dźěćaceho respektiwnje lajske­ho cyłka abo jako rozhłosowa rěčni­ca. Ćichu sobotu, 20. apryla, je wona­ swoje 80. narodniny swjećiła.

Wojerecy (SiR/SN). Hosćo połni wočakowanja a wupředate zarjadowanje. Tajka běše atmosfera na zelenym štwórtku na spočatku wosebiteho wječora na žurli Wojerowskeho hrodu. We wobłuku 54. Wojerowskich hudźbnych swjedźenskich dnjow steješe „wosebity“ instrument w srjedźišću – dudy. Ansambl z „Prěnjeho łužiskeho barokneho orchestra“ ze Stefanie Fröde, Handrijom Henčlom a Henryjom Güntzelom kaž tež z hóstnym hudźbnikom Peterom Kaulom njedachu jeno zaćišćapołne twórby na dudach zaklinčeć, ale wzachu wopytowarjow sobu do stawiznow wuwića instrumenta. K tomu často słyšany klišej kru­tych dudy piskacych muži w suknjach z kašćikatymi mustrami pak ansambl z bliskosće Budyšina njeposłuži.

Budyšin (CS/SN). Jaroslav Rudiš njemóže jenož ekscelentnje pisać, ale swoje teksty tež žiwje a lóštnje přednjesć. Tak bu poslednje zarjadowanje Łužiskeho literarneho dopołdnja w małkej žurli Budy­skeho Dźiwadła na hrodźe hišće woprawdźite dožiwjenje. Čěski awtor, kotryž je w namjeznym regio­nje Čěskeje a Zwjazko­weje republiki wotrostł, předstaji swoju nowu knihi „Winterbergs letzte Reise“, kotraž je w něm­skej rěči wušła. Přełožk do čěsćiny chce wón někomu druhemu přewostajić. Z knihu bě wón za literarne myto Lipšćanskich knižnych wikow nominowany, kotrež pak skónčnje dóstał njeje, štož pak je derje znjesł. „Wšako móža na Morawje a w Awstriskej poražku po­žiwać“, wón žortnje wuzběhny. Wo tym swědča drje stawizniske nazhonjenja. W srjedźišću swojeje kni­hi steji mjenujcy bitwa wo Hradec Králové w lěće 1866, kotruž stej Sakska a Awstriska zhromadnje přěhrałoj. Bitwa je w romanje wopřijeće za wšitke móžne wosobinske katastrofy. Stajnje zaso wopodstatnjeja jemu Awstričenjo, kelko zhromadnosćow su mjez Morawčanami a Awstričanami.

Dobre mjeno sej nadźěłał

štwórtk, 18. apryla 2019 spisane wot:

Swjedźenje a nałožki w Serbach su we wulkej měrje tež wot wonkow­neho razu postajene, wot narod­neje drasty a typiskich elemen­tow serbskeje kultury.

Wažne dźěle, zwjetša wšak dospołnu narodnu drastu maja mnohe swójby mjeztym same w swojim wobstatku. Swěru so wo nju staraja, sej ju hladaja a waža. Wosebje w tych regionach, hdźež je serbska narodna drasta hišće­ žiwa a so často wužiwa, je z wašnjom, zo ju doma składuja a krok po kroku wudospołnjeja.

Mnozy pak, kotřiž drastu wobstajnje njewužiwaja, su na pomoc pokazani, a taj­ku skići hižo w kompetentnej a fachowej měrje mjeztym nimale 30 lět Róžeń­čan­ski fundus serbskeje narodneje drasty. Wot wšeho spočatka je tam Mo­nika Cyžowa z Noweje Jaseńcy hłowna zamołwita. Wona je z fundusom kaž tež z tymi, kotřiž su tam pomoc a podpěru pytali a namakali, tójšto dožiwiła. Dožiwjenja a zdźěla dosć spodźiwne a markantne nazhonjenja su dopomhali, fundus k tomu wuwić, štož wón dźensa je: připóznata městnosć narodneje drasty z wěcownym poradźowanjom a pokiwami.

Mobilnje k historiskim městnam

štwórtk, 18. apryla 2019 spisane wot:

Budyšin (SN/JaW). Dypkownje k jutram je Załožba za serbski lud digitalnu nowostku zjawnosći přepodała. Wot dźensnišeho je hosćom Budyšina móžno so z pomocu internetneho portala z mobilnymi nastrojemi po „serbskim“ Budy­šinje wodźić dać. Pod www.sorben-erleben.de móža zajimcy mjez pjeć čarami k serbskim drohoćinkam wolić a to k wosebitym ćežišćam, kaž na přikład serbska kultura, slědy serbskich stawiznow abo serbske institucije. „Integrowany mě­šćanski plan wjedźe hosći k wšelakim historiskim městnam, na kotrychž skutkowachu Serbja abo kotrež su přez lětdźesatki na wosebite wašnje ze serbskimi kulturnymi stawiznami zwjazane“, rěka­ w nowinskej zdźělence załožby.

Zestajał a programěrował je wodźenja po sprjewinym měsće Budyšan Bosćij Bena­da. Fachowc turistiskeho marke­tinga a managementa je cyłkownje 44 historisce wuznamnych dypkow wupytał a trojorěčne – němske, hornjoserbske a jendźelske – teksty zestajił kaž tež z historiskimi a aktualnymi fotami wudospołnił.

Wo knihach a kniharni (18.04.19)

štwórtk, 18. apryla 2019 spisane wot:

Dźens tydźenja swjećachmy w Smolerjec kniharni premjeru wosmeho wudaća rjadu­ „Paternoster“, w kotrymž wozjewjamy prawidłownje teksty našeho pisaceho doro­sta. Awtorki a awtorojo nowostki su Anna­maria Hadankec, Judith Handrikec, Božena Hojerec, Kira Hrjehorjec, Cecilija Neterec, Halina Pohončec, Julia Šnajderec, Luiza Šubertec, Clemens Bobka, Fabian Brycka, Michał Donat, Damian Dyrlich a Pětr Dźisławk. Wšitcy běchu sej z basnju abo powědančkom myto Literarneho wubě­dźowanja LND a Załožby za serbski lud 2017 zdobyli.

Wubědźowanje wotměwa so kóžde druhe lěto a je so tak móhłrjec hódna literarna kowarnja stało. Stajnje znowa smy jako jury překwapjeni, kajke krasne teksty naši młodźi pisaja, kelko hłuboko sahacych, druhdy samo nimale filozofiskich myslow so w nich wotbłyšćuje. Zdźěla su teksty jara chutne, ale w někotrych jewi so tež tójšto humora. Wokřewjaca je młodźinska lochkosć, kotraž z nich prudźi.

Wědźeć, što so stawa

štwórtk, 18. apryla 2019 spisane wot:
Je dźensa přemało z wašeho regiona w Serbskich Nowinach abo njeje scyła ničo z wašeje wsy? Změńće to a stańće so z korespondentom jeničkeho serbskeho wječornika. Informujće nas wo nowosćach w swojej wsy a blišej wokolinje kaž tež wo podawkach we wašim towarstwje. Zazwońće redakciju serbskeho wječornika w Budyšinje pod telefonowym čisłom 03591/577 232 abo pósćelće nam informacije abo tež wobrazy z e-mailku na . Chcemy wědźeć, što so stawa, zo móhli našim čitarjam a dalšim zajimcam wo nowosćach na serbskich a dwurěčnych wsach rozprawjeć. Informujće nas, wjeselimy so nad kóždym pokiwom. Redakcija Serbskich Nowin

„To je moje žiwjenje“

srjeda, 17. apryla 2019 spisane wot:

Rozmołwa z přełožowarjom a awtorom Erwinom Hanušom w Choćebuzu

83lětny Choćebužan, wučer na wu­měn­ku Erwin Hanuš, je dźensa hišće pilny přełožowar literarnych twórbow a přirodowědnych knihow do delnjoserbšćiny kaž tež spisar wučbnicow serbšćiny a dźěćacych knihow. Nětko ma­ w Lu­do­wym nakładnistwje Domowi­na jeho delnjoserbska kniha „Wósłonki mójego žywjenja“ (Třěški mojeho žiwjenja) wuńć. Alfons Wićaz je so z awtorom rozmołwjał.

Je kniha Waša awtobiografija?

E. Hanuš: Poprawom nic, dokelž to njebě mój wotmysł. Mi je w awtobiografijach přewjele ličbow a datow, kotrež ludźi­ njezajimuje. Su to skerje, kaž titul hižo praji, wotrězki mojeho žiwjenja. Zapo­činam z časom doma w Hochozy, dale pak chronologisce njepostupuju. Na­wjazuju jenož na epizody, kotrež sym tu abo tam dožiwił.

Kak je kniha natwarjena?

Rjany darik hosćom k jutram

srjeda, 17. apryla 2019 spisane wot:

Budyšin (ML/SN). Nowy aktualizowany nakład němskorěčneje brošurki „Serbja w Němskej“ je Załožba za serbski lud lětsa­ wudała. Na 84 stronach zhoni čitar tójšto wědźenjahódneho wo stawiznach a nětčišim žiwjenju našeho ludu, wo narodnostnej politice, wo Domowinje, wo wšelakich žanrach serbskeje kultury kaž tohorunja našej rěči a nabožinje.

Prěnja ćišćana hornjoserbska kniha, Martina Lutherowy „Mały katechizm“ w přełožku Wjacława Warichiusa, je wotnětka w Budyskej Serbskej centralnej bibliotece přistupna. Wudaće z lěta 1595 běchu po słowach nawody biblioteki Wita Bejmaka (srjedźa, jemu­ poboku Hanaróža Šafratowa a dr. Franc Šěn) za „za wobě stronje fairnu płaćiznu“ z priwatneho wobsydstwa kupili. Tak je so jedyn z jeno třoch dopokazanych eksemplarow po nimale sto lětach do stolicy Serbow nawróćił. Foto: SN/Hanka Šěnec

Chróšćan Šulerjo

nowostki LND