Dobrošicy (aha/SN). Runje dźensa před třomi lětdźesatkami je tehdyši Drježdźansko-Mišnjanski biskop Joachim Reinelt w Dobrošicach nowu kapałku po­swjećił. Drjewjanu kapałku, kotraž steješe do toho na tym městnje, běchu spočatk februara 1991 wottorhali. 16. měrca połožichu zakładny kamjeń, 25. meje móžachu zběhanku swjećić a spočatk junija bě třěcha zakryta. Wšitke twarske dźěła nawjedowaše Hubert Žur, kiž bě kapałku tež planował. Wulke zasłužby na jeje nastaću měještaj tehdyši kapłan Wito Sćapan a njeboh monsignore Měrćin Salowski. Kóždu sobotu so tehdy z dźesać do 40 pomocnikow gratu přimaše. Wołtarny wobraz swjateho Jana Křćenika, kotremuž je kapałka poswjećena, stwori pólski moler Stanisław Baj.

Čorny Chołmc (SiR/SN). Połne parkowanišćo, wjele ludźi a pisane žiwjenje – takle prezentowaše so předwčerawšim Čornochołmčanski Krabatowy młyn. W srjedźišću stejachu tam poskitki za swójby z dźěćimi. Přihotowała bě je sobudźěłaćerka młyna za dźěćace a młodźinske dźěło Magdalena Schaffer. Wona bě sej wumysliła, kak móhli dźěći zhromadnje dušneho serbskeho zmija z mjenom Plon paslić. Za to trjebachu jenož prózdne rólki nuznikoweje papjery, barbjenčki, seršćowcy, barbu, pisanu papjeru a lěpk. Kóždy smědźeše swoju rólku tak wobarbić abo nalěpić, kaž so jemu chcyše. Jednotliwe rólki su na kóncu swójbneho dnja do dołheje šlebjerdy zwjazali. Tak nasta něhdźe pjeć metrow dołhi rjećaz, tworjacy wopuš wulkeho zmija, kotryž ma w młynje nětko wosebite městno dóstać.

Po paslenju móžachu so wulcy a mali wopytowarjo najprjedy raz posylnić, prjedy hač běchu wšitcy přeprošeni swójskeho zmija do powětra pušćić. Při miłym wětřikojtym wjedrje je so to wšitkim derje radźiło.

Brěžki. Wot wčerawšeje póndźele ponowjeja asfaltowu worštu statneje dróhi S 285 wot wotbóčki při zwjazkowej dróze B 96 pola Noweje Bukojny hač k wjesnej kromje Brěžkow. Twarske dźěła maja hač do 29. oktobra trać. W tym času je dróha po dołhosći 2,2 kilometrow dospołnje zawrjena. Wokołopuć wjedźe přez Mučow a Kulow.

Dźiwadło „wuchodneje identity“

Budyšin. Towarstwo Kamjentny dom přeproša na dźiwadłowy wječor pod hesłom „Kak zdokonjeć spomóžne wuměłstwo za wuchodnych Němcow?“, a to pjatk, 22. oktobra, w 19 hodź. Dźiwa­dłownik (Theatermacher) Noah Voelker z texaskeho Austina, hrajerka Rika Weniger z Neubrandenburga a choreograf Burkhard Körner z Mittweidy chcedźa ze swojim programom přepytować, hač tajke něšto kaž „wuchodoněmska identita“ eksistuje. Předstajenju přizamknje so zjawna rozmołwa. Zastup při wječornej kasy płaći dźesać resp. wosom eurow za wosoby z prawom na potuńšenje.

Předstaja knihu

Z pokradnjenym kolesom po puću

Wojerecy. We wčerawšich rańšich hodźinach kontrolowachu policisća we Wojerecach 36lětnu kolesowarku a jeje třoch muskich přewodźerjow. Při tym wopokazachu zastojnicy dobry čuch. Přetož za kolesom žony policija hižo pytaše, dokelž bě pokradnjene. Při dokładnišej kontroli wačokow třoch přewodźerjow namakachu hišće rozrězanej kolesowej zamkaj. Dokelž wobsteješe podhlad, zo běchu tež tamne kolesa kradnjene, zastojnicy groćane koniki sćazachu a přizjewichu to sudnistwu.

Do kulturneho domu so zadobyli

Biskopicy. Spodźiwnu njedźelnu zaběru wupytało bě sej pjeć młodostnych předwčerawšim w Biskopicach. Woni wočinichu zamurjowane durje kulturneho domu a zadobychu so do prózdneho twarjenja. Pasanća to wobkedźbowachu a wołachu policiju. Što su młodźi ludźo w domje chcyli, njeje znate.