W Ralbicach ma dipl. med. Gerd Jahny swójsku lěkarsku praksu. Internist je runja swojim kolegam, domjacym lěkarjam, wustojny w najwšelakorišich medicinskich wobłukach. Měrćin Weclich je so z nim wo chłóšćenju rozmołwjał.

Móže to strowe być, štož ludźo na dohodownych wikach zjědźa a wupija?

G.Jahny: Zasadnje njeje to njestrowe. Wšako měli to rozumnje činić. A poprawom tež nješkodźi, hdyž jónu přez postronki bijemy a raz dwaj nopaškaj horceho wina pijemy, k tomu po­prjančki a praženu kołbasku jěmy. Njestrowe jenož je, činimy-li to přehusto.

Tež na wjesnych a druhich swjedźenjach so wjele pije a jě. Je to „zadźerženske wašnje w zhromadnosći“?

G. Jahny: Zasadnje je to woprawdźe skupinska dynamika. Ta nas často zawjeduje tak činić kaž druzy, zo njebychmy zboka stali. We wokolinje kaž na adwentnych wikach su tež wónje a aromy, kotrež so wupřestrěwaja. To wuwabja apetit. Jěmy rady tučnišo a wjace słódkeho, štož pak ćěło scyła njetrjeba.

Pomha běhać punty wotbyć?

Hórnikečanska energijowa fabrika chce klětu zajimcow přeprosyć, so na slědy swj. Borbory we Łužicy podać. Cordula Ratajczakowa je so z kuratorku Barbaru Brunner rozmołwjała.

Što je Was inspirowało, tajku turu poskićeć?

B. Brunner: We wobłuku rešeršow za wosebitu wustajeńcu, kotraž je pola nas hač do 4. junija přistupna, rozsudźich so wuskušować, kak je Borbora w našej kónčinje zastupjena. Z toho nastachu pokiwy za wulěty, kotrež móže sej wopytowar přehladki jako pohladnicu sobu wzać, zo móhł so sam na puć podać. Tak zrodźichmy ideju, wotpowědnu turu poskićeć, na kotrejž wodźimy zajimcow w běhu dnja wot jednoho městna na druhe. Stawizny wo jednotliwych postawach swjateje Borbory we Łužicy skića napjate stawiznički.

Na kotrych městnach je swjata swoje slědy­ we Łužicy zawostajiła?

Njedawna wuprawa delegacije Łužiskich Serbow do Waliziskeje je mjez wobdźělnikami trajny zaćišć zawostajiła. Dr. Fabian Jacobs z Budyskeho Serbskeho instituta je na někotre prašenja Milenki Rječcyneje wotmołwił.

Kak widźiće poskitk Domowiny, so pola druheje mjeńšiny rozhladować?

Dr. F. Jacobs: Sym jara dźakowny, zo smědźach jako zastupjer Serbskeho instituta skupinu přewodźeć. Předewšěm spodobał je so mi perfektny přihot programa. Tak bě móžno w krótkim času kompleksny dohlad do waliziskeje mjeńšinoweje politiki kaž tež do přichoda rěče a kultury dóstać.

Byšće sej dalše wuprawy přał a čehodla?

Na kóncu Smolerjoweho lěta je Měrko Šołta serbsku zjawnosć z nowym widom na Smolerjowe „Pěsnički“ překwapił. Cordula Ratajczakowa je so z publicistom-slědźerjom rozmołwjała.

Čehodla sće so z „Pěsničkami“ zaběrał?

M. Šołta: Hižo dlěši čas mi napadny, zo njebě hišće nichtó zakładnu publikaciju serbskeho wozrodźenja dokładnje analyzował. Pytnych to při lětdźesatki trajacym wobchadźenju z nimi. A jako so mje redaktorka Rozhlada wopraša, hač njemóžu jej něšto přidźěłać, započach ze skoro lěto wužadacym dźěłom.

Kak hódnoćiće zajim za Smolerja?

M. Šołta: Mam zaćišć, zo so tajke wažne róčnicy z wulkim hołkom a tołkom swjeća, kritiske rozestajenja pak witane njejsu. Naši oficialni – funkcionarojo, zamołwići a sobudźěłaćerjo serbskich institucijow, wědomostnicy a wučerjo – chcedźa radšo swjedźenske narěče a hódne swjatočnosće měć. „Njech wostanje wšo tak, kaž smy to zdawna zwučeni – změny jeno znjeměrnjeja.“

Sće so na nowe žórła złožował?