Berlin (SN/bn). Serbska wirtuozowka na thereminje Carolina Eyckec je sej za mjezynarodnu premjeru swojeje noweje tačele „Thetis 2086“ cyle wosebite jewišćo wuzwoliła. Na ćichim pjatku prezentowaše wona resp. jeje digitalny alter ego nowostku na platformje AltspaceVR w tak mjenowanej wirtuelnej realiće – postupowanje to, kajkež „njejsmy w tutej formje dotal hišće ženje dožiwili“, kaž Eyckec podšmórny. Runja jej móžachu so wopytowarjo z pomocu specialnych VR-nawočow třidimensionalnje na wjacorych runinach pohibować. Spočatnje zhromadźichu so hosćo před hrajnišćom, z kotrehož thereministka kruchaj Claudea Debussyja resp. Camillea Saint-Saënsa zahra. Nimo toho poda wona swoje mysle wo tačeli, kotraž ma připosłucharjam „rjanosć a zranitosć našeje zemje wuwědomić“.

Jeho recensija wo serbskej inscenaciji Němsko-Serbskeho ludoweho dźiwadła „Šěrcec Hanka“ w Serbskich Nowinach je dobry wothłós w čitarstwje žnjała, hačrunjež abo snano tež dokelž njeje so Maximilian Gruber jenož pozitiwnje wo serbskim dźiwadle wu­prajił. Zo 18lětny maturant na Budyskim Serbskim gymnaziju Budyšin so rozestajenjow njeboji, wo tym swědči tež jeho kritiska recensija wo młodźinskej pop-operje „Carpe noctem“ w młodym magacinje SN. „,Respekt, zo sy sej to zwažił‘“, su ći tamni mi prajili. Nimam pak to za wulki wukon, raz kritiske słowo wo serbskich podawkach, zarjadowanjach abo scyła kulturje zhubić. Mi to skerje w SN tróšku pobrachuje. Hdyž prócowanje chutnje bjerješ, potom dyrbiš tež sprawny wothłós dać“, rjekny młody Worklečan.