mnóstwo za wosom plincow

Dobre poradźenje

a dajće sej zesłodźeć!

přidawki

(za ćěsto) 200 gramow pšeńčneje muki 400 mililitrow mloka ewtl.

połojcu mineralneje wody 3 jejka 2 łžicy cokora trochu sele k pječenju 50 gramow butry abo wolij

Plincy-pječenje Kak tu krasnje, wuběrnje wonja w našej kuchinje? Mać da butru do tygla, zo je žołta, złoćana, do njej ćěsto běžeć da. Hm, mi hižo zub kapa! Prěni so žno radźił je, druhi tež, ow, wuběrnje! Třeći w pónoji pječe so, złotobruny hiba so! Aj, ty słódka dobrota! Hm, mi hižo zub kapa! Ow, što naraz kuri so, što tu smudźi, pali so? Naša mać do šmóratka přećelkomaj rozpisa, kak so plincy poradźa. Hm, mi hižo zub kapa! Žno je kuchnja mazana, pónoj čorna, spalena, wustróžana maćerka bě na pónoj zabyła. Nětk so da do rjedźenja, Hm, mi zub wjac njekapa! Što nas tole wuči drje? Pjec a pisać – woboje runočasnje křiwje dźe, druhdy je tež zahubne! Plinc, tón prěni, zmukach ja. Hm, mi žno zas zub kapa! Bianka Wjeńcyna

přihotowanje

za ćěsto Jejka z cokorom bić. Mloko podměšeć. Muku a sel přidać a wšitko z ručnym mikserom

Lětuša 148. schadźowanka w Budyskej „Krónje“ přeswědči z mnohostronskim programom

Wutrobne postrowy sćelechu serbskaj přećelej z Čěskeje Lukáš Novosad a Kryštof Peršin w minjenych dnjach přez socialne syće do Łužicy. Nic jenož za njeju běše sobotniši wječor wosebite dožiwjenje, tež serbski publikum běše wot moderacije čěskeje dwójki wot wšeho spočatka zahorjeny. Wočerstwjacy raz dósta moderacija přez lochki a humoristiski přistup moderatorow, předewšěm tež přez jeju zajimawy wonkowny wid na Serbow. W hač do poslednjeho kućika pjelnjenej Budyskej měšćanskej hali „Króna“ móžachu so přitomni tohorunja na přewšo wotměnjacy program wjeselić.

Nowa sedłarnja Mareka Buka w Róžeńće w něhdyšim Domšec statoku změje bórze dźeń wotewrjenych duri

Rodźeny Wotrowčan Marek Buk dopomina so rady na čas swojeho dźěćatstwa w ródnej wsy, we Wotrowje. W pěsto­warskim času w sydomdźesatych lětach bě mały Marek mjenujcy pola „Satlerec“, pola dźěda Jana Rjedy we Wotrowskej sedłarni, wotrostł. Tam mějachu hižo wot 1938 z tehdy 30lětnym Rjedźic Janom mištra za sedłarske rjemjesło. A dokelž běštaj Bukec staršej w sydom­dźesatych lětach wobaj powołansce chětro zapřehnjenaj, bě Rjedźic dźěd za Bukec dźowce a syna w Rjedźic sedłarni wulka podpěra. Pěstowarski čas pola dźěda w dźěłarni bě za wnučka Mareka hižo sčasom wuwabk, so ze sedłarjom stać. Poměrnje zahe, hižo w 5. lětniku w šulskim času, wuwi so powołanski són do dźědowych stopow stupać a so ze sedłarjom stać. Wučerce, kotraž chcyše Wotrow­čana na gymnazij pósłać, šuler Marek Buk tehdy praji, zo za wu­kubłanje maturu njetrjeba, a zo wostanje na šuli w Pančicach-Kukowje.

Wukubłanje w času přewróta

Najstarši serbski napis na Tuchorskim pohrjebnišću njeznatymaj mandźelskimaj wěnowany

Hdyž wot Cyhelskeho nasypa přez hłowny zachod na Budyski Tuchor zastupiš a při ­ćěłowni nalěwo wotbočiš, přińdźeš po ně­hdźe sto dalšich metrach podłu sewjerneje murje po­hrjebnišća k rownišću z němsko-serbskim napisom. Jedna so wo mjeńši swójbny row, wobdaty ze zornowcowymi prohami, na kotrychž bě něhdy železny płót připrawjeny. Rownišćo je z wulkej kamjentnej platu bjez napisa wodźěte. Před kěrchowskej murju steji ze syenita dźěłany pomnik z wulkim křižom. Do čorneho kamjenja je wudypany napis, kiž bě, kaž barbne zbytki wobswědčeja, něhdy pozłoćany.

„Ewiger Friede!“ steji jako přeće na prěčnej hrjedźe křiža. Pomnik samón pomjenuje tu pochowaneju: „Hier ruhen in Gott / Marie Hoppe, geb. Vogel, geb. d. 13. März 1822, gest. d. 8. April 1898. / Carl Hoppe, Bürger u. Hausbesitzer allhier, geb. d. 20. April 1817, gest. d. 14. Dec. 1901.“ Pod tym je čitać serbska štučka we łaćonskich pismikach a w starym prawopisu:

 „Njetk, sprozni ruzy, wotpocżtej

 A lejżtej w Bożim meni,

 Wy wocżi sso też sandżeltej,

 Spi moje cżjeło renje,

 Porucż sso Jesussej,