Budyšin (CRM/SN). Durje Serbskeho ludoweho ansambla běchu minjenu njedźelu za wuspěšny serbski hudźbny dorost zaso jónu šěroko wotewrjene. Z cyłkownje 33 młodych instrumentalistow, kotřiž běchu 8. apryla fachowej jury swoje kmanosće na wšelakich instrumentach předstajili, móžeše Sieghard Kozel jako předsyda Towaršnosće za spěchowanje SLA dobyćerjow lětušeho wubědźowanja na žurli witać. 17 šulerkow a šulerjow běše sej jedne z třoch městnow zdobyło abo dósta spěchowanske myto. Tući wuhotowachu nětko zhromadnje z chórom Delnjoserbskeho gymnazija Choćebuz kedźbyhódny mytowanski koncert, na kotrymž so wopokaza, zo je lětuša wubranka zaso jónu jara dobra.
Zo by Serbski institut wuslědki swojeho slědźenja tež němskej zjawnosći spřistupnił, přeprosy wón minjeny pjatk na institutny dźeń w němskej rěči. Rjad Němcow z Budyšina je přeprošenje sćěhowało, wjetšina wobdźělnikow pak běchu Serbja. Mjez hosćimi bě tež direktor Sewjerofriziskeho instituta prof. dr. Thomas Steensen.
Budyšin (ML/SN). Wo sorabistiskim slědźenju w času digitalizacije porěča dr. Hauke Bartels, jednaćelski zastupnik direktora Serbskeho instituta. Citujo načolnicu wulkeho slědźenišća „Štóž njeje digitalnje prezentny, toho njewobkedźbuja“ praji Bartels: „Z toho wurosće tež za naš institut, zo ma wón w nowych medijach zastupjeny być, zo by serbske kulturne herbstwo a rezultaty swojeho wědomostneho dźěła posrědkował.“ Dr. Susanne Hozyna předstaji nowy, rozšěrjeny a wudospołnjeny institutny spis.
Po 23 lětach skutkowanja jako direktor Serbskeho instituta su wčera wječor prof. dr. Dietricha Šołtu na małej žurli Budyskeho Dźiwadła na hrodźe swjatočnje rozžohnowali.
W konsekwency lońšeho naprašowanja čitarjow přez institut Dima započnje redakcija SN z wudaćom 2. meje Wam 2. stronu w přeměnjenym šaće poskićeć. Z prěnim krokom zwjazana je nowa rubrika „Mój wid“. Wšědnje tam z pojednanych temow w nowinje jednu skrótka komentujemy. Snano polěkuje to tež čilišej wuměnje myslow w dopisach. Wuběr najaktualnišich powěsćow z kraja a wukraja do kónca redakciskeho časa móžeće potom w rubrice „Aktualne“ čitać. Skerje kuriozneju powěsćow pod „To a tamne“ njetrjebaće so wzdać, rubriku „Łužica“ pak wozjewimy dźensa posledni raz.
W druhim kroku maja hłowne přinoški 2. strony SN bóle politiku z perspektiwy dwurěčneje Łužicy wotbłyšćować kaž tež wo žiwjenju w słowjanskich krajach informować. Redakcija SN
Zhorjelc (AK/SN). „Hornja Łužica ze swojimi němsko-serbsko-pólskimi stawiznami ma tójštow slědow reformacije. Je to kónčina žiwych tradicijow a praktikowaneje tolerancy.“ Tole rjekny stawiznar dr. Lars-Arne Dannenberg zawčerawšim, wutoru, w Zhorjelcu na předstajenju brošurki „Městna reformacije w Hornjej Łužicy“. Zhromadnje z historikarjom dr. Matthiasom Donathom je wón 92 stron wopřijacu knihu w Lipšćanskim ewangelskim nakładnistwje wudał.
Hižo třeći króć přeproša bus wuměłstwa 18. a 19. junija na turu po hornjołužiskej wuměłstwowej scenje. Lětsa pozastanje tón w Miłoćicach, Budyšinje, Lubiju a Korzymje a prěni raz tež w Kamjencu.
Prašeš-li so spěwarja, što jeho do spěwanja wabi, dóstawaš wšelake wotmołwy. Skerje zrědka pak w dźensnišim času słyšiš, štož je mi bariton SLA Jae-Hyung Cho wotmołwił: „Chcu Boha chwalić.“