Wuznamna nadregionalna nowina Literarna Ukraina, nowina spisowaćelow Ukrainy, kotraž w Kijewje wuchadźa, je 21. julija na stronomaj 13 a 14 pod nadpismom „Prekrasna Lužica“ wobšěrny přinošk wo 38. swjedźenju serbskeje poezije kaž tež wo stawiznach a žiwjenju we Łužicy wozjewiła.
Čitanje z romana„Paradiz“ z hudźbu wobrubjene
Budyšin (AW/SN). Do wobšěrneho programa njedźelu wotměwaceho so 3. dnja Hornjeje Łužicy zapřijachu we wobłuku něhdźe 19 zarjadowanjow w Budyskim a Zhorjelskim wokrjesu tež kulturny poskitk Zwjazka serbskich wuměłcow. Tak čitaše spisowaćel Křesćan Krawc Serbam a Němcam w Budyskim lokalu „Rańše słónco“. Z wulkim zajimom sćěhowachu přitomni rozprawu spisowaćela wo 100lětnej žiwjenskej situaciji serbskeje swójby kaž tež wuwjedźenja a stawiznički, rysowace jeho dźěćatstwo a powójnske dožiwjenja w Hućinjanskej wokolinje. Připosłucharjow putaše wosebje tež epilog w Krawcowym romanje „Das Ende vom Paradies“.
Powědał je literat tež wo swojim tuchwilnym wašnju pisanja. Tak koncentruje so wón při tworjenju nětko bóle na formu wěcneje knihi, zo by takle literarnu tematiku najbóle wěrjepodobnu předstajił. Křesćan Krawc je zetkanje z čitarjemi wužiwał, zo by skrótka předstajił někotre ze swojich dźěćacych a dalšich knihow – powědančkow a reportažow.
Na swoje dźesate narodniny běše skupina Přezpólni sobotu wječor na Koklic dwór w Chrósćicach přeprosyła. Připowědźili běchu młodźi mužojo wokoło Fabiana Kaulfürsta zhromadny program z folklornej skupinu Vojara z južneje Morawy a rejwarjemi Wudworskeho ansambla a po tym hudźbu, zhromadny spěw a reju hač do pózdnjeje nocy.
Drježdźany (SN/CoR). Lětsa přewjedźe sakske knježerstwo kaž hižo w minjenych lětach znowa dźeń wotewrjenych duri pod hesłom Škleńčana knježerstwowa štwórć w Drježdźanskej statnej kencliji. Jutře, 20. awgusta, wot 10 do 17 hodź. změja wopytowarjo składnosć, so wobšěrnje wo dźěławosći krajneho knježerstwa wobhonić. Snědań ze sakskimi statnymi ministrami je runje tak móžna kaž wodźenja po kencliji.
Tež Serbja su jutře zaso pódla. Na prěnim poschodźe statneje kenclije prezentuje so Serbski institut (SI) w separatnej rumnosći. Serbska rěč a kultura dźensa, Serbja jako słowjanska mjeńšina w Němskej abo kak móžeš serbšćinu wuknyć – to su někotre temy, na kotrež dóstanu zajimcy wotmołwu. Nimo toho poskića tam wobdźělenje na kwisu, wobhladanje krótkich filmow, prezentaciju dźěławosće jeničkeho zwonkauniwersitneho serbskeho slědźerskeho zarjadnišća w dobje přiběraceje digitalizacije kaž tež rozmołwy ze sobudźěłaćerkami SI. Za dźěći budźe paslenski kućik přihotowany.
88lětny serbski komponist z Klětnoho Hinc Roj je we wysokej starobje hišće jara produktiwny komponist. Alfons Wićaz je so z nim rozmołwjał.
W aprylu měješe Waša 5. sinfonija „Stalingrad“ w Berlinje prapremjeru. Kotry wothłós sće mjeztym na nju žnjał?
H. Roj: Dotal njejsym wot ludźi, kotřiž běchu ju w Berlinje sobu dožiwili, žane negatiwne měnjenje słyšał. Za nich bě prapremjera wulki wuspěch. Takle wuprajichu so hižo tam wopytowarjo nimale z cyłeje Němskeje – Hamburgčenjo, Frankfurćenjo, Berlinjenjo a Łužičenjo, ale tež wjacori hosćo z wukraja. Najzajimawši bě za mnje ruski wulkopósłanc Wladimir Grinin, wulkotny a jara inteligentny čłowjek. Wón je so wjeselił, zo bě prapremjera w jeho domje, a jemu je so moja twórba jara lubiła. Grinin je rjekł, dyrbjała-li sinfonija w Budyšinje bórze znowa zaklinčeć, chcył wón tam na kóždy pad pódla być.
W serbskim časopisu je čitar kritizował, čehodla je Zwjazk serbskich wuměłcow prapremjeru w ruskim wulkopósłanstwje w Berlinje organizował.