Kito Lorencna hrodźe čitał
Sakska wobsadźena
Skandinawiska na łužiskim jewišću
Smochćicy (CRM/SN). Orchester, chór a balet SLA, k tomu spěwna solistka Rahel Indermaur z Berlina a runje tak sławjeny wiolinist Christoph Geibel z tamnišeje Komiskeje opery jako hosćej – takle prezentowaše so sobotu wječor přez lěta woblubowany podawk pod hołym njebjom na dworje Domu biskopa Bena. Jón zmóžnja stajnje towarstwo Via regia z pomocu regionalnych sponsorow. Tónraz poskići so hudźba ze skandinawiskich krajow. Ma pak to tež něšto z hudźbu Serbow činić? Haj, přetož hižo Korla Awgust Kocor je za mjezy łužiskoserbskeho wobłuka hladał a so kuzłu norwegskeje krajiny z třomi spěwami zbližić spytał, z kotrejuž přednjese solistka titulej „Na přibrjoze“ a „Rozžohnowanje z hórskim pastwišćom“ pod přewodom orchestra.
„Perfektna organizacija“
Trjebin (jrl/SN). Hudźbnicy z Pólskeje, Čěskeje a Němskeje wuhotowachu wčera na Trjebinskim Šustrec statoku 2. zetkanje dudakow. Hercy połni temperamenta su publikum zbliska a zdaloka z ludowymi pěsnjemi a rjanymi rejemi zahorili. Přihladowarjo mytowachu přinoški Šulskeho regionalneho ćělesa a kapały Miglance z pólskeho Bukówieca Górneho kaž tež folklorneho ansambla Rokytí z čěskich Rokycan z owacijemi. Runje tak překwapi zjednoćenstwo zajimcow Piepenböcke, pisany cyłk jědnaće dudakow z Mecklenburgsko-Předpomorskeje z wotměnjawym repertoirom. Slepjanski Serbski folklorny ansambl bě z dorostom zastupjeny. Wosom- do dźesaćlětni hólcy a holcy přeswědčichu z bantowej reju a rejwachu so z Hanamarinej polku do wutrobow hosći. Gerhard Dobrick z Wolfsburga bě zahorjeny, předewšěm „perfektneje organizacije“ zarjadowanja dla. Tež Kosakojc swójba z braniborskich Ruś (Reuthen) njeje njedźelny wulět do zeleneho srjedźišća Trjebina wobžarowała.
Wuměłstwowy bus w Miłočanskej skale zastał
Miłoćicy (SN/MiR). Na kóncu swojeho wopyta sobotu na lětušej akciji wuměłstwowy bus w Miłočanskej skale „Při Krabatowym kamjenju“ rjekny sakska ministerka za wuměłstwo a wědomosć dr. Eva-Maria Stange (SPD): „Tole je cyle hinaše wašnje kulturneho wužiwanja přirody, kotrež je zwjazane z přirodnym kamjenjom, z granitom, tule łamanym a wuměłsce předźěłanym. Tajkele něšto dotal widźała njejsym, zo so trajne wužiwanje přirody runočasnje z kulturu zwjazać hodźi, kaž so tole tule stawa.“
Awkcija z bohatym poskitkom
Mjez wuměłcami 8. wuměłskeje awkcije Załožby za wuměłstwo a kulturu w Hornjej Łužicy 25. junija w Lubiju su nimo wulkeje ličby němskich wuměłcow dwě Serbowce a dalši z wuskim poměrom k Serbam.
Lubij (SN/MiR). Mjenowana załožba wuhotuje zhromadnje z Budyskim wuměłskim towarstwom, Kulturnym rjećazom Ernsta Rietschela a Hornjołužiskim wuměłskim towarstwom wuměłsku awkciju. Čłonka předsydstwa załožby Birgit Weber chce wuměłske dźěła z najwyšim wunoškom přesadźować.
Cyłkownje poskićuje onlinekatalog na internetnej stronje załožby dohlad na 129 wuměłskich twórbow. 71 wuměłcow je so do njeho zapisać dało. Mjez nimi su Iris Brankačkowa, Eberhard Peters a Hana Wićazowa. Iris Brankačkowa poskićuje z wuhlom na papjeru rysowany motiw z titlom „Die Ruhe ist wirklich trügerisch“. W lěće 2007 nastate dźěło skutkuje z putacym wjedźenjom linijow.
Smě serbski spisowaćel němsce pisać?
Budyski Serbski muzej přeprošuje wot zańdźeneho tydźenja na wustajeńcu „Kusk žiwjenja – K 100. narodninam spisowaćela Jurja Brězana“. Wujimki z narěče kuratorki wustajeńcy Andreje Pawlikoweje swědča wo wobšěrnym rozestajenju ze sławnym awtorom.
Znaty epilog z Jurja Brězanoweho romana „Krabat“ słuša do kwintesency jeho poselstwa na potomnistwo. Łužica – swět wobsteji z mnóstwa małych žórłow a rěkow, z kotrychž so morjo swěta sformuje, kotrež njeby było bjez Saktule to, štož wone je.
Naš čas wulkeje změny pyta za wotmołwami, kiž něchtóžkuli tež w mudrych knihach namaka. Jurij Brězan je naš sławny spisowaćel, kiž je sej mysle wo serbskim swěće a jeho přichodźe činił. Wón njese powěsć wo Serbach do swěta, tež dźesać lět po smjerći.
Za wopytanje domu dźakowni
Wotewrjena dźěłarnja mnohich do Hornjeho Hajnka zwabiła
Horni Hajnk (SN). W domje spisowaćela Jurja Brězana w Hornim Hajnku knježeše minjenu njedźelu čiłe žiwjenje. Na přeprošenje jeho wnučkow Bena, Franciski a Floriana kaž tež jich maćerje dr. Beaty Brězanoweje – pod hesłom „Wotewrjena dźěłarnja“ njedachu sej mnozy dwójce kazać, zo bychu sej chěžu a zahrodu wobhladali. Tak listowachu někotři w knihach, tamni w fotowym albumje a druzy inspicěrowachu rumnosće, w kotrychž Brězan bydleše a skutkowaše. Z rozmołwow bě wusłyšeć, zo běchu ludźo dźakowni, zo so jim tuta přiležnosć poskići.
Domowina dowobnowjena
Njeserbskemu swětej hudźbny postrow
Měrćina Weclichowy oratorij „Wětrnik a časy“ nětko na CD předleži, jeje premjera bě sobotu w Chrósćicach.
Chrósćicy. Hudźo ćahnu woni do hale „Jednoty“ a hižo jich wutrobny přiklesk wita. Znaja so mjez sobu – wědźa, što smědźa wočakować. Hinak za njeserbskich hosći ze susodneho kraja. Ćim bóle tole překwapja. Wulki chor 1. serbskeje kulturneje brigady Budyskeho Serbskeho gymnazija zaćehnje. Dźiwaš so, kelko tu młodych ludźi, kotřiž chcedźa spěwać a to tež zamóža! Připosłuchar dožiwi rozžahłe zhromadne skutkowanje wšelakich akterow, z lubosću zjimane wot dirigenta Friedemanna Böhmy.
Prěni zaćišć je tón: Kak so rěč a hudźba kryjetej. Njetrjebaš serbšćinu dospołnje wobknježić, zo by tole spóznał, to sej wotkrywaš sobu čitajo w bookleće. A najpozdźišo po třećim spěwje (Bur a žito) so přirunowanje nanuzuje. Karl Orff, wězo nic formelnje, ale we wotpohledźe.
