Do Českeje Lípy
„Kak powitam ja tebje ...“
Znowa zazběh do adwenta z duchownej hudźbu
Budyšin (CRM/SN). Pod hesłom „Kak powitam ja tebje ...“, w 17. lětstotku wot w Berlinje na wurjadnym městnje skutkowaceho a jara sławjeneho Serba Jana Krygarja na tekst Paula Gerhardta spisaneho hišće dźensa woblubowaneho kěrluša, steješe lětuši nyšpor adwentneje hudźby wčera w Budyskej cyrkwi Našeje lubeje knjenje. „Wulkotne su naše wašnja a nałožki předewšěm w adwentnym času“, zwěsći tachantski farar, prelat Wito Sćapan při swojim witanju. A runje tež tónle hudźbny nyšpor jako zazběh do wulkeho swjedźenja hód je mjeztym jara woblubowany. Byrnjež cyłkownje trochu mjenje wopytowarjow přišło hač druhe lěta, přizwolene městna tola cyle njedosahachu. Běše dźě cyrkwinski hudźbny direktor Friedemann Böhme ze skupinu młodych kaž tež dorosćenych wosadnych dosć nahladny a zdobom wotměnjawy program přihotował. Mjez nimi běše tež serbski šuler Šćěpan Friedl jako młody a hižo dosć zamóžliwy gitarist.
Čitajće w nowym rozhledźe (27.11.20)
Na wobalce decemberskeho wudaća je wozjewjena monotypija kemšerki w katolskej drasće. Stworił je ju słowjenski moler Ante Trstenjak 1961 w Mariborje. Što monotypija je, čehodla je Trstenjak hakle lětdźesatki po tym zo je we Łužicy po puću był seriju monotypijow stworił a docyła wo jeho žiwjenju a skutkowanju rozprawja Andreja Borin, nawjedowaca kuratorka Wuměłskeje galerije Maribor. Marija Suchec je wustajeńcu „Barby daliny. Moler Ante Trstenjak a Łužiscy Serbja“ w Budyskim Serbskim muzeju wopytała. Wo monotypijach, kotrež su dźěl woneje wustajeńcy, pisa, zo maja, tak kaž su tam prezentowane, „charakter wuměłskeje galerije“ a pohnuwaja kóždeho hač do meje přistupnu wustajeńcu wopytać.
Nowa antologija prozy wušła
Ptači kwas 2021 wupadnje
Budyšin (SN/CoR). Prěni raz w stawiznach Serbskeho ludoweho ansambla (SLA) su tradicionalny ptači kwas wotprajili. By to po zahajenju formata w lěće 1957 mjeztym 64. inscenacija była. „Koronoweje pandemije dla klětuši wječorny ptačokwasny program ,Njewěsta njewjesta‘ njepřewjedźemy. Na zakładźe předpisow njeje dotal móžno zjawne dźiwadłowe zarjadowanja přewjedować. Zo zamołwići zakaz zběhnu njeje tučasnje wotwidźeć. Tež za januar njemóžemy w tym nastupanju žanu prognozu wotedać“, rěka w nowinskej zdźělence SLA. Dźěćacy ptačokwasny program pod titulom „Kiž je z wětrom přišoł“ za pěstowarnje a šule samsnych přičin dla njepřewjedu. „Tež móžnosć programy digitalnje přihladowarjam domoj do dobreje stwy pósłać njeje opcija“, rěka dale w zdźělence. „Zasadnje ničo přećiwo přidatnej digitalnej formje njerěči, format smy tež hižo wužiwali. Jako jenička forma předstajenja pak wona njedosaha. Ptačokwasne programy su stajnje zabawneho razu a skutkuja live na jewišću z live hudźbu. By to brojenje ptačeho kwasa, brojenje rjaneho libreta a hudźby było. To je nam prosće přeškoda.
Čěsko-serbski zwjazk
Schadźowanka zwoprědka historiska
Wo lětušim wjeršku budźe něhdy ćežko rjec: „Samsna procedura kaž kóžde lěto“
Spočatnje „wupožčmy“ sej tola raz trik maturantow Serbskeho gymnazija Budyšin a zhladujemy z dalokeho přichoda na lětušu 146. schadźowanku. Snano potom mjenujcy rěka, zo bě runje tele zetkanje rozsudny nastork serbskeje digitalizacije. Snano budźe tež wo tym rěč, zo bě lěto 2020 wobrotnišćo serbskeje kultury (a ewentualnje samo politiki) nastupajo runoprawosć splahow – k tomu pak přichodnje wjace. Cyle wěste je: Schadźowanka za čas pandemije bě historiska. Nic jenož dla toho, dokelž wotměchu ju prěni raz ryzy wirtuelnje w interneće – wažnišo našim potomnikam, kotřiž tradicije najskerje runje tak kaž bjezmała kóžda generacija dotal zasakle zakituja, zawěsće budźe: žane chodojtypalenje, žana Europeada, žadyn Nukstock; haj, samo jutrowne jěchanje je wupadnyło, prěni raz docyła w analach stawiznow.
Akciski dźeń dźiwadłow
Kanal połny?
Samo originalna křinja wupućowarjow widźeć
Chětro moderna nowa wustajeńca w Choćebuskim Serbskim muzeju
To je woprawdźe tragiske! Po tym zo bě Choćebuski Serbski muzej wobšěrneje renowacije a modernizacije dla dlěje hač štyri lěta zawrjeny a po tym zo su jón 27. oktobra skónčnje zaso wotewrěli, su jeho durje za wopytowarjow a hosći nětko znowa zawrjene. Jenož pjeć dnjow mějachu zajimcy składnosć sej wobhladać přetwarjeny dom, nowu stajnu a zdobom prěnju wosebitu wustajeńcu z fotami Choćebuskeho fotografa a artdirectora Maika Lagodzkeho. Toho je nětko najprjedy raz kónc, nowe krute postajenja a wobmjezowanja koronawirusa dla wšitkim zajimcam přistup do muzejow zakazuja.
Wulki podawk w měsće
