Wulke wočakowanja hišće přetrjechene
Budyšin (CRM/SN). Wupředate běše wčerawše zarjadowanje w Budyskej Röhrscheidtowej bašće, na kotrymž čitaše Gabriela Marija Šmajdźina basniske twórby před pjeć lětami njenadźicy zemrěteje Marje Krawcec. Tworićelski spis něhdyšeje delanskeje wučerki je dosć wobšěrny. Jeje basnistwo njeje wšak ludowe w prawym zmysle słowa, je pak wuraz ludu w našej dobje. Wona njekonstruowaše, ale wužiwaše njekomplikowany stil žiweje rěče, štož sčini jeje basnistwo popularne. Dźiwadźelnica Gabriela Marija Šmajdźina bě z njej spřećelena a přewza tuž rady čitanje wubranych tekstow. A běše přez cyły čas tež pytnyć, kak zamó, znajo wašnje myslenja spisowaćelki, je připosłucharstwu awtentisce posrědkować. Tak poskići so zdobom lekcija, kak hodźi so přistup k literaturje, předewšěm k lyrice, z połnym zanurjenjom do wosobiny docpěć. Předstajiła je Gabriela Šmajdźina wujimki z basniskich zběrkow „kraj před špihelom“, „bosy přez šćernišćo“ a „sudźeńca wosrjedź dwora“. Dale čitaše powědku „Husličkar pod třěchu“.
Wučbu wudospołnić a powšitkownu wědu šěrić
Budyšin (SN/bn). Wosebity poskitk Serbskeho ludoweho ansambla su předstajenja wuzwolenych produkcijow za šulerjow. Wčera je něhdźe 150 młodostnych 10. do 12. lětnika Serbskeho gymnazija Budyšin (SGB) inscenaciju „Za Marju – Wosrjedź nocy“ dožiwiło. Dźensa předstajichu rejwanski kruch samsnej ličbje šulerjow z Biskopičanskeho Goethoweho a Budyskeho Melanchthonoweho gymnazija. SLA chce z poskitkom młody publikum za hudźbu a balet zahorić, wučerjo maja jón za „předmjety přesahowace, powšitkownu wědu šěrjace wudospołnjenje wučby“, kaž SGB zdźěla.
Čěscy šulerjo ze serbskej lyriku
„Film je wuslědk procesa“
Młodej Serbowce stej ze swojim debitom hłowne myto wubědźowanja Łužiskeje filmoweje přehladki dobyłoj
Sofija Cyžec a Luisa Nawkec stej hłowne myto lětušeje Łužiskeje filmoweje přehladki dobyłoj. Jury přizna jimaj wuznamjenjenje za pask „Smy“. Dwanaće mjeńšin trajaca produkcija portretuje pjeć wosobinow, rozestajacych so z prašenjom za swojej identitu a što za nje rěka, Serb być.
„Wuznamjenjenje je naju njesměrnje překwapiło. Sprawnje prajene přeco hišće tak prawje njewěrju, zo smój myto dobyłoj. Wšako bě wubědźowanje woprawdźe sylne, telko rozdźělnych, dobrych filmow su tam pokazali! Sama njebych wědźała, kajku produkciju bych wuzwoliła“, Sofija Cyžec powěda.
Wot podawka k podawkej
Z„Łužycu“ po lěće
Choćebuz (SN). „Anka, ty brune wócko – Serbske a druge słowjańske ludowe spiwy“ rěka nowa CD chóra Łužyca a duwa Słowjańske barwy, kotruž je Załožba za serbski lud nětko wudała.
Spěwny cyłk Łužyca wobsteji dlěje hač 25 lět a je ze swojim wobstajnym skutkowanjom, wobšěrnym repertoirom a wysokim wuměłskim niwowom dźensa najwuspěšniši delnjoserbski chór. Duwo Słowjańske barwy – Lubina Žurec-Pukačowa a Jaroslav Pukač – je hižo před 15 lětami prěnje razy wustupowało. Na wšelakich zarjadowanjach hrajetaj a spěwataj delnjo- a hornjoserbske, słowakske a dalše słowjanske pěsnje. Jeju swojorazne instrumenty su słowakska pastyrska fleta fujara, dudlawka a brumladło.
Nowostka z RCW
36. schadowanku wotměli
Kulturna zyma zahajena
MDR wotkrywa „Swět za durjemi“
Budyšin (SN/MiR). „Swět za durjemi“ rěka prěnja słuchohra za swójby, kotruž je Budyske studijo Serbskeho rozhłosa na cejdejku nahrawało. Wčera je rozhłós stawizničku połnu dyrdomdejow prěni króć po swojich žołmach wusyłała. Wot dźensnišeho je CD w mnohich łužiskich předawanišćach, mjez druhim w Budyskimaj Serbskej kulturnej informaciji a Smolerjec kniharni kaž tež w pjekarnjach we Wotrowje, Kulowje, Chrósćicach, Rakecach a w Ralbičanskej kwětkarni „Kostrjanc“ na předań. Serbske šulske towarstwo a Křesćansko-socialny kubłanski skutk a Serbske šulske towarstwo dóstaštej ju za swoje dźěćace dnjowe přebywanišća, hdźež serbšćinu posrědkuja.
Wosobinski zarys najmłódšich serbskich stawiznow
Budyšin (SN/CoR). Nimale 30 zajimcow přiwabi wčera druhi dźěl awtobiografije Benedikta Dyrlicha „Doma we wućekach 2“ do Budyskeje Smolerjec kniharnje. W njej rysuje awtor w třoch kapitlach mězniki a etapy po politiskim přewróće a podawa tak zdobom zarys najmłódšich serbskich stawiznow – wězo z wosobinskeje perspektiwy. „Wěm, zo kniha tež diskusije zbudźa. Wšitko pak sym ze swojeho wida napisał. Mam pluralitu měnjenjow za wažnu, a w tym zmysle chcu tež k dialogej přinošować“, Dyrlich praješe.
Nimale 400 stron wopřijaca kniha nasta na zakładźe zapiskow, listow a pojednanjow. „Po prěnjej rozmołwje wo projekće drje bě jasne, zo je tójšto maćizny. Zo pak budźe to tajki marathon, to tehdy njewědźachmy. Sym dźakowny, zo sym tutón marathon sobu běžeć směł“, rjekny lektor Pětr Thiemann w swojich zawodnych słowach. Dyrlich dźakowaše so jemu kaž tež swojej mandźelskej Monice a prof. dr. Dietrichej Šołće, zo su z dobrej radu projekt přewodźeli.
