Flensburg (SN/JaW). Europske zjednoćenstwo dźenikow w mjeńšinowych a regionalnych rěčach (MIDAS) je minjeny pjatk w Flensburgu Myto MIDAS a Myto Otta von Habsburga spožčiło.
Myto MIDAS dósta Gabriel von Toggenburg, wěnowacy so we wosebitej seriji w němskim dźeniku w Italskej Dolomiten europskim a mjeńšinowym temam pod hesłom „Europske třěski“. Toggenburg bě zdobom „jedyn z iniciatorow Myta Otta von Habsburga a je tohorunja wjelelětny podpěraćel MIDAS. Lěta 2008 zorganizowa wón wopyt zjednoćenstwa pola Otta von Habsburga“, rjekny redaktor dźenika Dolomiten Hatto Schmit w lawdaciji.
Mjez štyrjomi fotografami, kotřiž tuchwilu we Wojerowskej Kulturnej fabrice wustajeja, je Budyski fotograf Jürgen Maćij. Wón sadźa ze swojimi dźěłami na grafiske struktury a wurězki z přirody we wulkoformaće.
Wojerecy (SiR/SN). Z wuběrom swojich fotografijow Jürgen Maćij z Budyšina, Georg Krause z Berlina, Frank Höhler z Drježdźan a Thomas Kläber z Choćebuza přirodu, industriju, towaršnostne łamki a čłowjekow w scenach perfektnje zwobraznjeja. Někotre motiwy so same rozjasnjeja. Druhe wobhladowarjej zaso dowoleja, je na swoje wašnje interpretować. Napřećiwki zetkawaja jasne struktury a linije. Wone pokazuja žiwjenje we wšej jeho bohatosći.
Jürgen Maćij ma wosebity wid na detaile. W swojich dźěłach wěnuje so mjez druhim ludźom a rozłamanym krajinam. Rozmyslować měli wo tym, jeho impozantnje skutkowacy wobraz „Stubaiski lodowc w Awstriskej“ na hinaše městno powěsnyć. Přetož w běhu dnja, to rěka we wustajenskim času, wotewrjene durje kofejownje foto zakrywaja.
Dóstach přeprošenje na dźěłarničku wo modelu křesćanskeje socialneje utopije k wědomostnemu slědźenju dr. Iriny Modrow w Ochranowskim konferencnym centrumje – a to wot zarjadowarjow „Modrow Stiftung“ a „Brüdergemeine“. W mjeńšej žurli słuchaše poslednju wutoru měrca něhdźe 35 přitomnych, mjez nimi dwě Serbowce a pjeć Serbow, na přednoški. (SN su wo tym informowali).
Prof. dr. Jindřich Halama z Ewangelskeje fakulty Praskeje Karloweje uniwersity poda zakład do tematiki. Rysowaše stawizny Ochranowskeho bratrowskeho hibanja, pokaza na korjenje socialneje utopije w radikalnych žadanjach husitow ze zaměrom, swět zrjadować po namołwje Mateja 23/4-8 a 19. To bě a je hišće dźensa jedne z hesłow noweje cyrkwje, teje, w kotrejž wšitcy čłonojo wosady z jednoho kelucha pija: Wšo słuša wšěm! Po Lukašu: Prawy křesćan wobsydstwo wotpokazuje. Bohačk njemóže křesćan być!
Praha (SN/MiR). Ludowe nakładnistwo Domowina wobdźěla so wot dźensnišeho hač do njedźele w Praze na 25. mjezynarodnych knižnych wikach a literarnym festiwalu. Serbske nakładnistwo słuša k stajnym wustajerjam, a to hižo wot časa załoženja wikow, kotrejež lětuše hłowne hesło rěka „Dopomnjenki a memoary“.
Kruty partner LND, Towarstwo přećelow Serbow, chce so na stejnišću Budyskeho nakładnistwa L 803 na tradicionalnym wustajenišću w Přemysłowym palasće w Holešovicach wo nowostkach informować. LND poskića tam mjez něhdźe sto titulemi Serbskej protyce, dźěćace knihi, beletriju, słowniki, wědomostnu literatura, słuchoknihi a dalše.
W srjedźišću pak steji lětsa kniha Křesćana Krawca „Sej statok stajili“. We wobłuku literarneho festiwala čita tam awtor sobotu ze swojeje knihi. Wuhotowar zarjadowanja je zwjazk čěskich knihikupcow a nakładnikow Svět knihy.
Ličba wustajerjow z cyłeho swěta lěto wob lěto přiběra. Hóstny kraj literarneho festiwala, wotměwaceho so za čas knižnych wikow, je lětsa Łaćonska Amerika.
Spěchowanski kruh za serbsku ludowu kulturu je swoje 66. wubědźowanje wo najrjeńše jutrowne jejko za dorost zakónčił. Zajim wobdźělnikow bě wospjet wulki.
Budyšin (SH/SN). 42 dźěći a młodostnych w starobje štyrjoch do 23 lět je swoje kolekcije debjenych jejkow zapodało. Dale su rjadowniske cyłki Kulowskeje a Rakečanskeje zakładneje šule ze 112 šulerjemi jutrowne jejka wotedali. Wosebje woblubowana bě technika bosěrowanja. Tež wóskowanska technika bu často wužiwana. Spěchowanske towarstwo wosebje zwjesela, zo su štyri dźěći mjez dźewjeć a 14 lětami rjane škrabane jejka wotedali a jedna 13lětna holca wulkotnu kolekciju wužrawanych jejkow, štož zasłuža sej wosebite připóznaće.
Weronika Suchowa ze Spěchowanskeho kruha za serbsku ludowu kulturu a Sonja Hrjehorjowa, projektowa managerka Domowiny, stej wšitko přihotowałoj, zo by jury, w kotrejž skutkowaštej Andrea Pawlikowa a Felicia Touvenot, najlěpše kolekcije wuzwolić móhła. Rozsud za najkmańše kolekcije njeběše jednory, dokelž běše kwalita zapodatych kolekcijow jara dobra.
Žitawa (SN/MiR). 16. nysowy filmowy festiwal steji lětsa pod hesłom „Homo politicus“ – politiski čłowjek. Přičina tohole wusměrjenja je wólbne lěto 2019. Tak zapřijimaja filmy historiske a politiske wuwiće minjenych lětdźesatkow.
Wčera wječor su festiwal w Žitawskim Gerharta Hauptmannowym dźiwadle zahajili. Hač do njedźele maja zajimcy na dwaceći hrajnišćach w třikrajowym róžku składnosć, sej něhdźe 120 paskow wobhladać. Najlěpše z wobłuka hrajny, dokumentarny a krótkofilm mytuja ze skulpturu Nysowe ryby. Hłowne myto za najlěpši hrajny film – lětsa w hódnoće 10 000 eurow – spožči sakska statna ministerka za kultus dr. Eva-Maria Stange (SPD). Zdobom wuznamjeni jury w tej kategoriji najlěpši hrajerski wukon a scenowy wobraz. Prěni króć mytuja najlěpšu filmowu knihu. Produkcije běža tež na wustajeńcach a koncertach. Přinoški Serbow lětsa zastupjene njejsu.
Patronat festiwala přewzali su sakski ministerski prezident Michael Kretschmer (CDU), hejtman Liberecskeho regiona Martin Půta a Zgorzelecski měšćanosta Rafał Gronicz.
Za wosebity koncertny rjad „Cantate l’Adonai“ – psalmy ze synagogow a cyrkwjow – je sakski ministerski prezident Michael Kretschmer (CDU) patronat přewzał. Tute wurjadne koncerty njezarjaduja jenož we wulkoměstach Swobodneho stata Sakskeje, ale runje tak w někotrych mjeńšich městach, hdźež njejsu hižo žane židowske wosady.
Budyšin (CRM/SN). Minjenu sobotu běše katolski dźěl simultaneje tachantskeje cyrkwje swj. Pětra jara derje wobsadźeny, tež w ewangelskim dźělu Božeho domu běchu někotři wopytowarjo městna zabrali. W znamjenju ekumeny steji tutón hudźbny rjad, tola tónraz nic mjez křesćanskimi cyrkwjemi, ale jako wjazmo k židowskej synagoze.
„Psalmy su 2 500 lět stare spěwy, z kotrymiž běchu so Israelića hižo w babylonskim zajeću k Bohu wołali. A njejsu to stare wotklepane pěsnje. Za nas jutrownje nastajenych křesćanow su wone stajnje zaso nowe“, praji tachantski farar Wito Sćapan w swojim rozpominanju.