Wo knihach a kniharni (28.07.17)
Lubi starši, lubi kubłarjo šulskich nowačkow, kotřiž so w hornjoserbšćinje alfabetizuja! Pytaće hódny dar za swoje lubuški, kiž w nowym šulskim lěće do šule zastupja? Abo zajimujeće so za atraktiwny přidatny material za nawuknjenje čitanja? Z poskitka našeho nakładnistwa chcyła wam njedawno wušłej knize poručić. „Z Alenu po měsće“ rěka 56 stron wopřijaca publikacija z pjera Rejzki Delenkoweje, kotraž nětko prěnju swójsku knihu předpołoži. Što awtorka literarnje zdokonja, njeje hižo potajnstwo. Wjacekróć je so wuspěšnje na literarnym wubědźowanju LND a Załožby za serbski lud wobdźěliła, a jeje basnje kaž tež prozowe dźěła su w Paternostrach wozjewjene.
Heino wuznamny hornjołužiski žanrowy moler był
Biskop Jakub J. J. Wóski
W swójskej naležnosći:
Swědči wo wulkim talenće
Wustajeja twórby Joachima Bethmanna
Galerija Carla Lohsy w Biskopicach, kotraž přisłuša tamnišemu měšćanskemu zarjadnistwu, prezentuje stajnje znowa zajimawe wustajeńcy z twórbami předewšěm łužiskich wuměłcow. Tež serbskemu wuměłstwu je přistupna. Hakle loni mějachu tam a w Biskopičanskim měšćanskim zarjadnistwje serbske wuměłče reprezentatiwnu přehladku.
Dźěl bohateho zawostajenstwa
Nětko pokazuja w galeriji wustajeńcu z twórbami lěta 2001 zemrěteho grafikarja, typografa a molerja Joachima Bethmanna. Serbskemu zajimcej tworjaceho wuměłstwa je wón derje znaty. Wot lěta 1988 hač do swojeje smjerće bě wón wuměłski nawoda Budyskeho Ludoweho nakładnistwa Domowina. Jeho skutkowanje je tuž wusko zwjazane ze serbskej kulturu, wosebje z wuhotowanjom w LND wuchadźacych knihow.
Wizije za centrum kompetency
Njedawno wotmě so mjezynarodne zetkanje Syće młodych akademikarjow- sorabistow w Budyskim Serbskim instituće. 21 referentow je tam wo swojich slědźenjach rozprawjało. Někotrych tule w małym serialu předstajamy.
Kulturu a management je Kristin Heelemanec w Zhorjelcu studowała. Jeje bachelorske dźěło ma titul „Identitu zesylnić, změnu wobwliwować, přichod tworić – wizije za centrum kompetency we Łužicy“. Pozadk je, zo ma w Slepom nastać Łužiski centrum europskich mjeńšin (Ł-CEM). Za njón předležitej dwaj konceptaj, wobsahowy a hospodarski. Centrum ma być srjedźišćo kubłanja, kultury, rěče a identity wobydlerjow, ale tež hosćićel zwonkastejacym. „W časach strukturneje změny je wosebje w srjedźnej Łužicy pohib pytnyć. Chcemy z centrumom pohib sobu formować a jón za potomnikow, susodow a přirodu zwužitkować“, rozłožuje 22lětna Serbskopazličanka. „Tajki centruma je jara trěbny.“
Wěnuje so delnjołužiskej drasće
Basnika Jurja Chěžku hódnje wopominali
Hórki (SN/JaW). Z krótkej, ale přiwšěm dostojnej swjatočnosću je cyłkownje 30 Serbow sobotu serbskeho basnika Jurja Chěžku składnostnje jeho stotych narodnin při ródnym domje w Hórkach wopominało. Nimo wjacorych sobudźěłaćerjow redakcije Serbskich Nowin – wona dźě bě hišće pjatk na počesćenje prosyła – běchu tež přiwuzni Jurja Chěžki, zastupnicy Domowiny, Chróšćanskeje gmejny, Kamjenskeje župy „Michał Hórnik“, Hórčanskeho wjesneho towarstwa Při skale, Zwjazka serbskich wuměłcow a Maćicy Serbskeje přitomni.
Byrnjež so chětro dešćowało, zjima šefredaktor SN Janek Wowčer hišće raz, čehodla bě so horstka Serbow zešła, a předčita přinošk Manfreda Laduša wo žiwjenju a skutkowanju basnika Chěžki, kotryž běchu SN pjatk wozjewili. Róža Domašcyna čitaše wjacore basnje Chěžki, k zakónčenju njesmědźeše jeho „Zelene zet“ pobrachować. „Je to moja najlubša baseń Chěžki. Wšako zwuraznja wona rjanosć a pisanosć přirody kaž tež nadźiju“, Budyska basnica přeradźi.
