Budyšin (SN/CoR). Mjez wšelakorymi cejdejowymi projektami, kotrež Załožba za serbski lud tuchwilu přihotuje, je tež CD spěwarja a wjelelětneho čłona Serbskeho ludoweho ansambla Šćěpana Nowaka. „Wjeselimy so jara, zo mamy ze Šćěpanom Nowakom scyła w Serbach countertenora, a tohodla chcemy z nim nětko CD nahrawać“, praji zamołwity sobudźěłaćer za wuwiwanje zynkonošakow a notoweho materiala załožby John Petrik našemu wječornikej.

Na cejdejce z dźěłowym titulom „Mi róžička je zakćěła“chcedźa ludowe spěwy w Nowakowej interpretaciji natočić, z přewodom klawěra a dalšich instrumentow komornohudźbneho razu. Koncept je wobdźěłany, tež noty hižo předleža. Trjeba bě hudźbu do countertenoroweho hłosa přenjesć. Zdokonjeli su to Gina­ Hentsch, Helfried Knopsmeier a Jan Cyž. Wotpohlad je z nahrawanjom kónc februara započeć. Předležeć ma CD spočatk septembra. W tym zwisku je tež koncert planowany, kotryž Załožba za serbski lud hromadźe z SLA wuhotuje.

9. februara před 250 lětami zemrě w Hodźiju žiwnosćer a wučeny bur Jan Gelanski, kiž znaješe jako polyglot 38 rěčow. 3. nowembra 1699 bě so wón chudej chěžkarskej swójbje w Hnašecach pola Budyšina narodźił. Słužeše jako kruwar pola burow a pola lěkarja w Bernstadće nad Eigenom. Po tym zasydli so w Hodźiju, hdźež žiwnosć wobhospodarješe. Wjele lět přizasłužeše sej pjenjezy jako dohladowar sakskich kurwjerchowskich dróhow – hłownje bě to dróha mjez Biskopicami a Budyšinom. Wulce wědylačny wudawaše wón wjele pjenjez ze swojeje skromneje zasłužby za nakup knihow. Z pomocu biblijow, spěwarskich, rěčnicow přiswoji sej znajomosće 38 rěčow. W dźesać rěčach móžeše so rozmołwjeć a pisać. Tež jeho w lěće 1730 rodźena dźowka Hana Marja Gelanskec nawukny wjacore cuze rěče. Wona zemrě 1794. W muzeju w starym Budyskim Serbskim domje na Lawskich hrjebjach bě ze zawostajenstwa Gelanskeho wustajena waha z lěta 1735 ze serbskim napisom, kotruž chowaja nětko w ma­gacinje Budyskeho Serbskeho muzeja na Hrodźe. Manfred Laduš

„Serbja: Kulturna mjeńšina, kulturna wulkosć“ rěka reportaža studenta žurnalistiki Marcusa Döpela z Magdeburgsko-Stendalskeje wysokeje šule. Jutry chce wón z projektom pokročować.

Budyšin (SN/mwe). Filmowało je mustwo Marcusa Döpela njedawno w Dešnjanskim domizniskim muzeju, poda so w bliskosći na pućowanje k Čertowej horje a natoči interview ze znatym serbskim spěwytwórcom Berndom Pittkuningsom. Wopytało je dale wječorne ptačokwasne­ předstajenje Serbskeho ludoweho ansambla w Chróšćanskej „Jednoće“. Nimo toho pobychu filmowcy a žurnalisća w Berlinskej cyrkwi, hdźež su koncert skupiny Berlinska dróha nahrawali. Dosć materiala nazběrachu sej na dźěćacym ptačim kwasu SLA „Myška w mróčelach“ w Budyšinje a na ptačokwasnym swjedźenju 25. januara w Pančičansko-Kukowskej pěstowarni CSB, hdźež rozmołwjachu so z wjednicu Petru Bačcynej. Na planje hišće maja, natočić jutrowne křižerske procesiony a spočatk junija Błótowsku bajowu nóc.

Budyšin (SN/CoR). Pod hesłom „Sorbian new folk 2“ je nětko wušła nowa CD orchestra Budyskeho Serbskeho gymnazija (SGB) a skupiny Conny island, wobstejaceje z bywšich šulerjow SGB. Dohromady dźesać kruchow je na zynkonošaku słyšeć, mjez druhim znate ludowe pěsnički kaž „Běži woda“, „Štó to wěri, kak to boli?“ a „Palenc“, kotrymž je orchestrowa nawodnica Conny Wolf z elementami jazza, bluesa a swinga nowy pep spožčiła. Spěchowanske towarstwo SGB je wot Załožby za serbski lud spěchowanu cejdejku wudało.