Margitta Luttner słuša k tym čłowjekam w Budyšinje, kotraž je ze swojim angažementom za hudźbu generacije wobwliwowała. Nětko je so wona oficialnje na wuměnk podała. Milenka Rječcyna je so z wuměłskej nawodnicu a zamołwitej za marketing Budyskeje hudźbneje šule kaž tež pedagogowku rozmołwjała.
Kotry je tuchwilu puć, po kotrymž so zajimcy na Budysku hudźbnu šulu dóstawaja?
M. Luttner: Wabimy w medijach a našich internetnych stronach za poskitki. Starši pytaja za wukubłanskimi pućemi za swoje dźěći a namakaja tak tež naše. Woni chcedźa swojim dźěćom něšto zmysłapołne poskićić. Mamy pak tež partnerow, předewšěm pěstowarnje, zakładne šule, ale tež gymnazije, hdźež so předstajimy a dźěći a młodostnych hudźbnje kubłujemy. Tajki poskitk mamy mjez druhim na Budyskim Serbskim gymnaziju. Při wšěm dyrbju rjec: tež hdyž šulerjo spěšnje započinaja po swojich předstawach hudźbnje skutkować – rozsudny faktor su stajnje starši.
Drježdźany/Budyšin (SN/JaW). W Sakskej pobrachuja dale sta wučerki a wučerjo. Sakske statne ministerstwo za kultus je za nowe šulske lěto 2022/2023 po wšej Sakskej 1 500 wučerskich městnow wupisało. Zamołwići pytaja 475 wučerki a wučerjow za gymnazije, 411 za zakładne šule, 329 na wyšich šulach, 174 na spěchowanskich šulach a 111 na powołanskich kubłanišćach, zdźěla w naležnosći kultus na swojim internetnym blogu.
Hory/Wojerecy (MaKr/SN). Šulske lěto po wosebitym wašnju wuklinčeć dać móžachu minjenu sobotu wobdźělnicy serbskich rěčnych kursow. Marija Beuttenmüllerowa a Marek Krawc, zamołwitaj za kubłanje dorosćenych w Rěčnym centrumje WITAJ, běštaj swojich kursistow do srjedźneje Łužicy na swjedźeń serbšćinarjow přeprosyłoj.
Cyłodnjowski swjedźenski program zahajištaj dopołdnja małaj lutkaj z Horjanskeje pěstowarnje. Z hrónčkom w serbskej rěči a čerstwym chlěbom zbudźištaj zajim wuknjacych za serbske powěsće. W bjezposrědnjej bliskosći hórki, w kotrejž lutki pječa w starodawnych časach bydlachu, su šulerjo serbske sady do rěče tutych małych ludźi přełožili. Wužitne gramatiske zwučowanje to, lutki mjenujcy nimale wšitke sadowe dźěle negěrowachu ...
Worklecy (JK/SN). Bóle spokojom a zdobom hordźi šulerjo na sebje być njemóža, hač to wčera wječor we Worklečanskej sportowej hali šulerjo tamnišeje wyšeje šule „Michał Hórnik“ běchu. Prezentowachu mjenujcy w bohatej ličbje přichwatanym staršim, přećelam a wučerjam swoju samospisanu knihu „Sće hižo wědźeli ...“, wušłu w Ludowym nakładnistwje Domowina.
Wot lětušeho januara su wosebje šulerjo 6. lětnika, přewodźane wot wučerjow serbšćiny Worklečanskeje wyšeje šule, napisali wulkotne teksty. K tomu su hižo znate powěsće abo legendy jako zakład wzali a ze swójskimi słowami zasopowědali, štož je so jim na zajimawe wašnje jara derje poradźiło. Čitajo wujimki přeswědčichu připosłucharjow wo tym, zo mějachu wulke wjeselo při pisanju. Prócu a pilnosć, ale tež zaměrnosć šulerjow hódnoćeštaj jednaćel nakładnistwa Syman Pětr Cyž runje tak kaž lektorka Weronika Žurowa. Wobaj wuzběhnyštaj zdobom angažement šulerjow, kotřiž běchu na nastaću knihi wobdźěleni. Šulerjo dźě njeběchu jenož teksty napisali, ale tež ilustracije zhotowili, kajkež tež z wosebitej přehladku pokazachu.