Kreatiwne dźěło w prózdninach
Rěča serbsce
Jarješk (SN/MiR). Za lětuši Witaj-camp w Jarješku (Jerischke) je so 26 dźěći a młodostnych wot wosom do 16 lět přizjewiło. Wobdźělnicy su šulerjo mjez druhim Choćebuskeho Delnjoserbskeho a Steenbeck-gymnazija, zakładnych šulow Žylow, Tšupc a Bórkowy kaž tež tamnišeje wyšeje šule. Někotři poskitk Choćebuskeho wotrjada Rěčneho centruma WITAJ hižo wospjet wužiwaja.
Zaměr campa, kotryž wotměwa so hač do jutřišeho, 2. awgusta, je, so w delnjoserbšćinje wukmanić. „Z wobdźělnikami rěčimy zasadnje serbsce. Wotpowědnje swojim rěčnym kmanosćam woni delnjoserbsce abo němsce wotmołwjeja“, rozłožuje nawoda Choćebuskeho RCW dr. Viktor Zakar. Nawoda campa je sobudźěłaćer RCW Alexander Draguwa. Jemu poboku su wučerka Julia Šmitojc a studentaj na Instituće za sorabistiku Lipšćanskeje uniwersity Charlotta Kušcyc a Simon Blum.
Za zhromadnosć je RCW přihotował zabawny program. Prěni dźeń su so prózdninarjo z pomocu hrow zeznali. Na ekskursiji w lěsu zaběrachu so z rostlinami a ze zwěrjatami. Wjerški běchu wulěty do Rěčic, do konfizerije Felicitas a do ródneho domu Erwina Strittmattera.
Baza njech rozsudźa!
Za přichodso rozsudźić
Budyšin (SN/MiR). W serbskej rěči wuwučowacy wučerjo su dale nuznje trěbni a pytani. Rěčnik Budyskeje wotnožki Sakskeho krajneho zarjada za šulu a kubłanje (LaSuB) dr. Jens Drummer zdźěli na naprašowanje SN: „Nastupajo serbsce rěčacych wučerjow smy na jich požadanja pokazani. Tu by rjenje było, bychu-li so wjace młodych Serbow za powołanje wučerja – a potom najlěpje za studij přirodowědnych předmjetow – rozsudźili.“
Z „Łužičanku“ na jewišćo
Aleksandra Wagner a Jan Kozelnický wěstaj, kak mataj motiwować
Kaž łopješka w cunim wětřiku hibaja so holcy a hólcy, hdyž jim to Alexandra Wagner rjeknje. Tak kaž wichor po honach howri, běhaja woni po rumnosći, ručež jim to Jan Kozelnický přiwoła. Šulerjo Chróšćanskeje zakładneje šule „Jurij Chěžka“, Wósličanskeje zakładneje šule a zakładneje šule „Michał Hórnik“ Worklecy kaž tež pěstowarnje „Chróšćan kołć“ lubuja to, štož z trenarjomaj nazwučuja, wědźo, zo sej profijej tójšto wot nich žadataj. Tola wukubłanaj rejwarjej a rejwanskej pedagogaj zmóžnjataj dźěćom po šuli, srjedu abo pjatk popołdnju, so hibać, kaž jim to nohi kazaja. Rejwanska skupina „Łužičanka“, kotraž je dźěl dorostoweho studija Serbskeho ludoweho ansambla, wotewrja dźěćom wulki swět.
Zhromadnje rejować
Doma, před špihelom rejować čini wjeselo. Wjetšu radosć wobradźa, hdyž přećelki a přećeljo zhromadnje rejuja. Dźěći rejwanskeje skupiny „Łužičanka“ w Chrósćicach to wědźa.
Ana-Lena Paškec rjeknje wótře: „Ja lubuju rejowanje!“ Leonora Kilankec powěda: „Moja sotra Adalena tež we ,Łužičance‘ rejuje. Njeje trjebała mje wulce přerěčeć, sobu činić.“ Felicia Šlosarjec wšitke reje rady rejuje a Oliviju Glawšec nan kóždy tydźeń do Chrósćic wozy. „Mam hudźbu rady. Hraju tež na huslach.“ Lydija Wałdźic měni: „Rejwanje čini wulki lóšt. Moja najlubša reja je ,Herr Rückwärts und Frau Falschherum‘.“ Tež Ani Horbankec ma při rejwanju wjeselo a Mariella Matikec sej wšitko spomjatkuje a doma dale rejuje. Dana Šołćic ma reju „Jank a Hanka“ za wosebje žortnu. Za Fridu Zyndźic je kóždy trening kaž nowy spočatk.
Łužica móže wjace!
Za archeologiju
Poskitk prózdninarjam je wulki
W prózdninach maja mnohe zarjadnišća wosebite poskitki. Za šulerjow, kotřiž hort, abo dźěći, kiž pěstowarnju wopytuja, su to wobohaćenja wšědneho dnja w zarjadnišćach.
Kamjenc/Budyšin/Wojerecy (SN/MiR). Ducy po Łužicy napadnu na mnohich městnach plakaty ze žrawcom. Muzej Zapadneje Łužicy w Kamjencu wabi z nimi na wosebitu wustajeńcu pod hesłom „Žrawcy – rubježnicy w běhu milionow lět“. Dźěći wot šěsć do dwanaće lět móža so, wuhotowane z kartu, do žiwjenskeho ruma žrawcow podać. Po puću wočakuja je łoskoćiwe prašenja. Su-li cil docpěli, namakaja tež pokład. Wosebje narodninarjo budu so nad poskitkom wjeselić. Wšako móža po wobhladanju wustajeńcy w muzeju tam ze swojimi přećelemi swačić.
Na slědach prjedownikow
Slepjanscy šulerjo sej na projektowym dnju blišu domiznu wotkryli
Lennox Schnabel, Finn Seeliger, Lucien Herrgesell a Annemarie Frömer – wšitcy štyrjo dźewjećlětni – su so hižo dlěje na synowe žně wjeselili. Połni wočakowanjow su woni na statok Hanza Šustera w Trjebinje podali. 16 šulerjow rjadownje 3A Slepjanskeje zakładneje šule „Dr. Marja Grólmusec“ wěnowaše so we wobłuku njedawneho projektneho dnja w předmjeće wěcna wučba temje „Wuknjenje něhdy“ a „Žiwjenje burow něhdy“. „Runje na statoku Hanza Šustera móžachu jara praktisce wuknyć. Předmjetaj wěcna wučba a serbšćina hodźitej so derje ze sobu zwjazać“, podšmórny rjadowniska wučerka Silwija Zajcowa. Wona podawa na šuli serbšćinu, němčinu, matematiku a wěcnu wučbu.
