Choćebuz (WeM/SN). Kak wupadaše wšědny dźeń serbskeho fararja něhdy, a kak wotběži wšědny dźeń duchowneho abo duchowneje dźensa? – je był tema Serbskeho blida w Serbskim muzeju srjedu wječor w Choćebuzu.
Na młodźinski mision wusměrjene towarstwo „Iniciatiwa wuchodny wětr 3000 – Wuhotowanje přichoda přez kulturu a zetkawanje“ zarjaduje štwórty raz Gig-festiwal. Skrótšenka woznamjenja „God is good (Bóh je dobry)“ a pokazuje na to, zo jedna so wo „katolski hudźbny festiwal“, z kotrymž chcedźa „předewšěm młodźinje radosć a rjanosć wěry sposrědkować“.
Struppen/Róžant (SN/bn). Kaž w minjenych lětach wotměja festiwal na wjacorych putniskich městnach Němskeje. Lětsa zahajichu jón minjenu sobotu w bayerskim Marienfeldźe, slědowaštej staciji w Nürnbergu a w durinskim Beinrode. Dźensa pokročuja w Berlinje, sobotu budu z hosćom na swjedźenskej łuce w Róžeńće. Prěni raz podadźa so po tym tež do Pólskeje, hdźež jako turnejowe zarjadowanje koncipowany festiwal njedźelu w Legnicy zakónča.
Poršicy (CS/SN). We wobłuku swjedźenskeho tydźenja składnostnje 800. róčnicy prěnjeho dokumentowaneho naspomnjenja wsy Poršicy předstaji wčera superintendent na wuměnku Jan Malink ze swojim přednoškom „Stawizny ze stawiznow“ wurězki historije sydlišća w kopatej połnej tamnišej cyrkwi. Na zrozumliwe wašnje sposrědkowa, zapřijimajo zdźěla lědma znate fakty, přehlad minjenych lětstotkow w šěsć etapach. Tak zhonichu přitomni mjez druhim, zo je mjeno wsy pokazka na to, zo bu „płódna krajina kołowokoło Poršic wot Serbow wobsydlena a wobhospodarjena, a to najskerje hižo do prěnjeho pisomneho naspomnjenja wsy w lěće 1222, wot kotrehož hodźi so wosadne přisłušnistwo z wopismom biskopa Bruna zwěsćić.“ Nimo toho Malink rozłoži, zo „drje bě prěnja wjesna cyrkej drjewjana“ a zo „eksistuje dokument z lěta 1538, wopodstatnjowacy nanowstwo tehdyšeho fararja“, štož je „pokazka na to, zo bu w tym lěće celibat w Poršicach wotstronjeny“.
Dwaj wědomostnikaj z runje hakle w Serbskim instituće wutworjeneho noweho wotrjada regionalne wuwiće a mjeńšinowy škit staj ze swojimi wuwjedźenjemi nastorki nastupajo Serbow a proces změny strukturow we Łužicy sobotu na konferency w Choćebuskej BTU podałoj.
Choćebuz (SN/at). Nowy interdisciplinarny wotrjad Serbskeho instituta za regionalne wuwiće a mjeńšinowy škit je 1. julija w Choćebuzu oficialnje dźěłać započał. Wotrjadnik je dr. Lutz Laschewski, teamej dale přisłušeja dr. Jean-Rémi Carbonneau, dr. des. Jenny Hagemannojc, dr. Fabian Jacobs a Gregor Schneider. Kaž slědźenišćo informuje, je tele dny prěnje dźěłowe zetkanje noweho wotrjada předwidźane, kotryž so prěnjorjadnje dwěmaj dźěłowymaj wobłukomaj wěnuje: wožiwjenju delnjo- a hornjoserbskeje rěče a hódnoćenju serbskeje kultury we Łužicy. Wědomostnicy a wědomostnica budu mjez druhim w serbskim sydlenskim rumje wobdźělenske procesy za ludnosć sobu organizować a jednanske poručenja za ciwilnotowaršnostnje angažowanych a politiskich akterow zdźěłać.
„Ze swojej sylnej nałožowanskej orientaciju leži metodiske ćežišćo wotrjada na monitoringu a ewaluaciji předewzaćow ke skrućenju serbskeje rěče a kultury, přez čo budu trěbne přiměrjenja a dalewuwića tajkich naprawow spěchowane“, podšmórny direktor Serbskeho instituta dr. Hauke Barthels.
Hórki (fh/SN). Minjeny pjatk woswjećichu při Hórčanskim hribje napřećo sportnišću serbski dujerski swjedźeń pod mjenom ,,KrassBrass“. Hłowny zaměr wječora bě zajimcam wšitke fasety dujerskeje hudźby předstajić.
Něhdźe 130 zajimcow, a to kóždeje staroby, spěwaše a rejowaše k hudźbje serbskeje dujerskeje kapały Horjany. Nimale štyri hodźiny Horjenjo tam piskachu. Zdobom předstajichu na zabawnym wječorku pisany miks znatych serbskich a čěskich walčikow a polkow kaž tež tójšto modernych titulow. Mjez fanami na městnje běchu zdobom dalši dujerjo, kiž mějachu swójski instrument při sebi. Woni so Horjanam na jewišću přizamknychu a hudźachu prosće sobu, tak zo steješe na kóncu wječora wjace hač pjatnaće dujerjow a dujerkow w stanje. Wo zastaranje z jědźu a napojemi postara so Hórčanski młodźinski klub. Po mócnym přiklesku a wjacorych přidawkach Horjenjo swój wustup zakónčichu.
Choćebuz/Budyšin (SN/bn). „Kultur[Tagebau]Landschaft“ je titul noweje knihi, kotraž bu minjenu wutoru w Choćebuskim Krajnym muzeju za moderne wuměłstwo a wčera w Budyskej Smolerjec kniharni premjernje předstajena. W Berlinskim nakładnistwje L&H Verlag wušła publikacija je zběrka wědomostnych nastawkow dohromady 19 awtorkow a awtorow rozdźělnych fachowych wobłukow, wobswětlowaca stawizny wudobywanja brunicy we Łužicy a sćěhi toho za přirodu a wobydlerjow kaž tež perspektiwy za čas po zakónčenju hórnistwa w rewěrje. „Zaměr knihi je w prěnim rjedźe nastorčić diskusiju. Tohodla bě awtoram nadawk, spisać jakne teksty, kotrež drje wědomostnemu narokej wotpowěduja, ale so přiwšěm lochce čitać hodźa“, ko-wudawaćel Markus Otto w Budyšinje podšmórny. Knihu sobu wudawaca Heidi Pinkepank doda: „Hladajo na tónle wotmysł smy na to dźiwali, přesuche artikle wobeńć a nastupajo wuhotowanje wjele fotografijow – wulki dźak na tym městnje Maximilianej Hoffmanej – zapřijeć.