Prawidła nadróžneho wobchada znać je za kóždeho jara wažne. Tež dźěći měli so po nich měć, hdyž na přikład same ze šule domoj du. Je tuž radźomne so z nimi ro­zestajeć. Pomhać móže při tym kniha, kotraž je njedawno w Ludo­wym nakład­­nistwje Domowina wušła. Nowe papjercowe wudaće „W nadróžnym wob­chadźe“ je za předšulsku a prěnju čitansku starobu. Što so na dróze stawa? Kotre wobchadne znamješka mamy a što wone woznamjenjeja? Štó scyła wobchad rjaduje? A kak so na přikład póćmje prawje zadźeržimy? Na tele a dalše prašenja no­wostka nazornje wotmołwja. Nimo toho dósta­waja čitarjo pokiwy. Pisanje ilustrowana kniha za dźěći wot šty­rjoch lět je z woknješkami wuhotowana. Dźesać ka­pitlow podawa najwažniše informacije koło­wokoło nadróžneho wobchada. Na dwójnej stronje je zdobom stajnje jedne prašenje roz­­łožene a tema bliže předstajena. Hač su to rjadowanje wob­­chada přez ample, wšelake wobchadne znamješka, prawe přeprěčenje dróhi, natwar kolesa abo prawe zdrasćenje w ćmě – na kóždej stronje móže sej dźěćo něšto nowe wotkryć.

Lětsa z Workle­čanskimi šulerjemi

Foto: Tomaš Šołta
Pod znatym hesłom „Naša serbska kniha“ pokročuje Ludowe nakładnistwo Domowina lětsa ze swojim wosebitym projektom za wuknjacych serbskich šulow. Po přewjedźenju projekta ze Serbskej wyšej šulu Ralbicy a Serbskim gymnazijom Budyšin ma hač do kónca šulskeho lěta 2021/2022 swójska kniha ze 6. lětnikom Serbskeje wyšeje šule Worklecy nastać. Jeje awtorojo su znowa holcy a hólcy, kiž smědźa na temu „Powěsće a legendy“ swoju kreatiwnu žiłku na polu prozy wuspytać. Nakładnistwo šulerjam poskića, proces nastaća knihi wot spisanja manuskripta a zdźěłanja rysowankow přez wuhotowanje hač k ćišćej a knižnej premjerje sobu dožiwić a so aktiwnje na procesu wobdźělić. W tym wobłuku podadźa so hólcy a holcy tež raz do Budyšina, hdźež nakładnistwo wopytaja. Na te wašnje zeznajomja so nimo toho z dźěłom a z powołanjemi w nakładnistwje. Měrka Mětowa

Kóždy stup zawostaja stopy. Ze swojimi stupami zawostaja Měrana Cušcyna dawno hižo swoje slědy w serbskej literaturje. A tola kóždy nowy stup překwapja a zwjesela. Jeje najnowšim stopam móžemy w zběrce „Stop a stup“ slědować, kotruž je nazymu 2021 Ludowe nakładnistwo Domowina wudało. Podajmy so tuž na čitanje jeje stopow a na stupanje z jeje literarnymi myslemi.

Njeznate powědančko Jana Radyserba-Wjele

Hižo jako młody wučer podawaše Jan Wjela 1842 basnje do prěnjeho lětnika Zejlerjoweje Tydźenskeje Nowiny. Za prěni serbski spěwanski swjedźeń 1845 zhudźbni Kocor jeho baseń „Dwě róžičce“. „W lěće 1847 běše Wjela z ‚Pójdančka‘ k wubudźenju a k polěpšenju wutroby za Serbow awtor prěnjeje serbskeje wuměłskeje prozy, kotrejž sćěhowachu hišće wósom dalšich“, čitamy w serbskej Wikipe­diji. „Na wšitkim polu je so spytał a hnydom z horšćemi podawał“, praji Mikławš Andricki k jeho 80ćinam.

Spisał je 100 powědančkow a 980 basniskich twórbow. Wupłaći wšak so přehladać tež to, štož njedósta so do wudaćow Jurja Młynka „Basnje a balady“ (1954) a „Wuběrk prozy“ (1956, znowa jako „Bitwa pola Budyšina“, 1971) a štož je zdźěla hišće w ruko­pisu. Z toho chcychmy tež Časnik, ­Železnica, Dokołak, Puzorne ličenje, Přeměnjeny swět, Wopaki swět ­a druhe Žorćiki čitać.