16lětny z awtom znjezbožił

Chelno. Wobchadne njezbožo ze štyrjomi zranjenymi je so minjeny pjatk wječor pola Chelna stało. 16lětny (!) wodźer VWja bě něhdźe w 22 hodź. po statnej dróze S 106 ze Słoneje Boršće do směra na Chelno po puću. Při kružnym wobchadźe zajědźe wón z dotal njeznateje přičiny do wobhrodźenja a wobchadneho znamjenja. Na to so awto zwróći a wosta na třěše ležo. Šofer kaž tež jeho třo sobujěducy w starobje 15 a 18 lět so snadnje zranichu. Při wobdźěłanju nje­zboža so wukopa, zo 16lětny jeno žanu jězbnu dowolnosć njeměješe, ale awto tež scyła přizjewjene njebě a měješe nimo toho wopačnej čisle přišrubowanej. Policija so nětko z tymle padom dokładnišo zaběra.

Paduši w bydlenju

Kamjenc. W času mjez 16 a 23 hodź. zadobychu so sobotu njeznaći přez terasu do jednoswójbneho domu na Budyskej horje w Kamjencu. Tam pokradnychu štyricyfrowu sumu pjenjez a debjenki. Nimo toho načinichu paduši něhdźe sto eurow wěcneje škody.

Z porynskim humorom wón žiwjenje zmištruje. „Tón je mi hižo často pomhał“, měni Smjerdźečan Eduard Luhmann. Wot spočatka noweho lěta je 71lětny wuměnkar w pjeć gmejnach zarjadniskeho zwjazka Při Klóšterskej wodźe čestnohamtski změrc (Friedensrichter).

Změrc posrědkuje w padach kaženja domjaceho měra, wobškodźenja wěcow, křiwdźenja a wohroženja. Wěcownje, neutralnje a bjez předsudkow wón wustupuje. Wujednać a nic pak sudźić rěka zasada jeho dźěła. Zwjetša jedna so wo pady, w kotrychž chcetej wobdźělenej stronje radu změrca a nic hnydom jednanje, kotrež měło k wujednanju wjesć.

Najprjedy chce so Eduard Luhmann intensiwnje do swojeje noweje zamołwitosće zadźěłać a so prawidłownje na dalekubłanjach sakskeho zwjazka změrcow wobdźěleć. „Chcu wot nazhonitych změrcow wjele nawuknyć“, 71lětny wuswětla. Wažne su jemu fairnosć, česćownosć, přistojnosć a respekt, při čimž měli jemu jeho powšitkowne kubłanje a žiwjenske nazhonjenja pomhać.

Drježdźany (dpa/SN). Problematiskeho wjelka w Zhorjelskim wokrjesu smědźa nětko zatřělić. Tole wobkrući wčera sakske wobswětowe ministerstwo w Drježdźanach. Stajnje zaso je dwulětne zwěrjo w sydlišćach ludźi za cyrobu pytało. „Napadneho zadźerženja dla hrozy strach eskalacije. Wěstota čłowjeka je tule wažniša hač škit družin“, rěka w zdźělence ministerstwa. Zhorjelski krajnoradny zarjad chce nětko hajnika postajić, kiž ma wjelka zatřělić.

Po informacijach wobswětoweho ministerstwa su fachowcy identitu wjelka z pomocu genetiskich přepytowanjow zwěsćili. Tak pochadźa wón z pólskeje črjódy Ruszów, kotraž ma swój teritorij bjezposrědnje při mjezy k Sakskej. Kaž pólscy wědomostnicy zdźělichu, bu wjelk jako šćenjo wot čłowjeka picowany.

Dotal su w Sakskej dwaj wjelkaj zesparnili. Jednoho zatřělić pak njebě dowolene.

Po informacijach kontaktneho běrowa „Wjelki w Sakskej“ maja w swobo­dnym staće tuchwilu 15 črjódow, tři poriki­ a jedyn jednotliwy wjelk swoju domiznu.

Hladaš-li na woneho „problematiskeho“ wjelka, kotrehož chcedźa nětko zatřělić, dyrbiš rjec: Poprawom je to wbohi kadla. Wón dyrbi nětko za něšto pokućić, za čož sej scyła njemóže. Wšako ma tajke něšto kaž njezbožowny žiwjenski běh. Jako młody wjelk měješe kontakt k ludźom, kotřiž jeho picowachu. Nětko jako dwulětny wjelk nima problem, blisko čłowjeskich sydlišćow za picu pytać. To wšak móže za čłowjeka bjeze wšeho strašne być, hdyž wjelka zetka a w nim rubježnozwěrjeće instinkty zbudźi. Přiwšěm sym přećiwo tomu,­ zwěrjo morić. Lubi hajnicy! Swoje třělby njetrjebaće. Połožće wjelkej město toho něšto k žranju. Tak móžeće jeho zawěsće spěšnje popadnyć a do zwěrjenca dowjezć! To bychu wšitcy něšto z toho měli. My móhli sej jeho žiweho wobhladać a wjelk móhł dale to žrać, štož čłowjek jemu­ dawa. Wutykanych wjelkow mamy hižo dosć. Marko Wjeńka