Přikładna žona
Pućuja po Łužicy a po cyłym swěće
Serbska rejowanska skupina Smjerdźaca na folklornym festiwalu w Sewjernej Makedonskej była
Južna Koreja, Mexiko, Indiska a Peru – to su jenož někotre kraje, do kotrychž je so Serbska rejowanska skupina Smjerdźaca w minjenych lětach podała. Stajnje w lěću tajku mału turneju přewjeduja. Zarjadowarjo mjezynarodnych folklornych festiwalow z cyłeho swěta přeprošeja kulturny cyłk z Łužicy na swoje swjedźenje. Čłonojo rejowanskeje skupiny pod organizatoriskim nawodom Gabriela Krawca ze Smjerdźaceje maja so rozsudźić, dokal chcedźa jěć. Lětsa wuzwolichu sej poměrnje mały a njeznaty kraj: republiku Sewjerna Makedonska.
Na Balkanje rejwali
Łužiscy wuměłcy w portreće
Lětsa hižo 22. raz wuhotowane němsko-serbske nazymske přirodowe ...
Serbske a słowjanske zynki na wysokim niwowje
Stróža (SN/bn). Wosebity koncert twori tradicionalny zazběh kóždolětnych němsko-serbskich nazymskich přirodowych wikow na dworje zarjadnistwa biosferoweho rezerwata Hornjołužiska hola a haty w Stróži. Nimo zarjadnistwa wuhotuje jón tamniše domizniske towarstwo Radiška; Załožba za serbski lud rjad spěchuje.
Hišće lětsa chcedźa rozsudźić
Budyšin (SN/JaW). 12. nowembra ma jasne być, štó budźe nowy jednaćel abo nowa jednaćelka Budyskeho Ludoweho nakładnistwa Domowina (LND). To připowědźi direktor Załožby za serbski lud Jan Budar w rozmołwje z našim wječornikom. Tón dźeń wuradźuje w Podstupimje załožbowa rada a ma tam w naležnosći rozsudźić. „To je trjeba, zo móhł zajimc abo móhła zajimča – je-li trjeba – wupowědźenski čas pola swojeho dotalneho dźěłodawarja dodźeržeć“, Budar wuswětli. Znowawobsadźenje jednaćelstwa LND je trěbne, dokelž poda so dotalna jednaćelka Marka Maćijowa klětu kónc meje na wuměnk.
Pisajće nam!
Paralele do našeho časa
Kamjenc (BG/SN). We wobłuku zhromadneho zarjadowanja Kamjenskeho Lessingoweho muzeja a Ludoweho nakładnistwa Domowina je Benedikt Dyrlich wčera prěni němskorěčny zwjazk swojich memoarow „Doma we wućekach“ předstajił. Dyrlich je lyrikar, žurnalist a politikar, kiž bě so w lětomaj 1989 a 1990 za politiske noworjadowanje NDR zasadźił. Wobstajnje bě so w tym zwisku za njenapjaty mjezsobny wobchad wuprajał. Swoju knihu zestaja z hoberskeho fundusa zapiskow. K tomu słušeja swójske noticy z dźenikow – kaž na přikład wosebje putace zetkanje ze sowjetskim basnikom Jewgenijom Jewtušenkom –, nowinske artikle a listy. Bjeztoho zo by to chcyło, bě nimo toho tež ministerstwo za statnu wěstotu za zběrku žórłow zamołwite. Wot lěta 1979 hač do přewróta mjenujcy je stasi Dyrlicha wobkedźbowała a wobšěrnu aktu zawostajiła, štož k tomu dowjedźe, zo so wid basnika na čłowjeka zasadnje změni. Kniha je radźena refleksija ze serbskeje perspektiwy.
Přichod serbšćiny w swójbje
Mjeztym druhi raz wotmě so njedawno mjezynarodne zetkanje Syće młodych akademikarjow-sorabistow w Budyskim Serbskim instituće. Pjatnaće referentow je tam wo swojich slědźenjach rozprawjało. Někotre tajke w małym serialu (8) předstajamy.
Wot lońšeho sym doktorandka na Instituće slawistiki Pólskeje akademije wědomosćow we Waršawje, a to we wobłuku programa „Hranične kónčiny, mjeńšiny, migracije w sociolinguistiskej perspektiwje“. Zaběram so ze strategijemi zachowanja a daledawanja hornjoserbšćiny w swójbach. Zaměr je wuslědźić, kotre faktory maja wliw na to, hač přewozmu dźěći serbšćinu jako komunikacisku rěč.
Kamjentne a woclane skulptury w skale zajim budźili
Miłoćicy (SN/mwe). „Towarstwu Kamjenjak wulki kompliment a dźak. Wšako je wone z Njebjelčanskej gmejnu w Miłočanskej skale 13. mjezynarodnu rězbarsku dźěłarničku wuhotowało.“ Tole wuzběhny Njebjelčanski wjesnjanosta Tomaš Čornak (CDU) na njedźelnej finisaži. Tuž je so po jeho słowach a po měnjenju horliwych a njesebičnje pilnje dźěłacych čłonow Kamjenjaka jědnaće mjezynarodnych wuměłcow na jónkrótnej ležownosći, kotruž bě Njebjelčanska gmejna před lětami kupiła, přewšo derje a kaž doma čuło. Wšako mějachu tam tež kucharja, kiž je za rězbarjow z Němskeje runje tak kaž ze Słowjenskeje, Bołharskeje abo Ruskeje tydźenjej wšědnje warił.
