Budyšin (SN/bn). Čłon towarstwa Texas Wendish Heritage Society Weldon Mersiowsky přebywa tele dny we Łužicy. Nochce tu jeno swojemu synej domiznu swojich prjedownikow pokazać, zhromadnje wobdźělataj so wonaj tež na 21. lětnim kursu serbskeje rěče a kultury Budyskeho Serbskeho instituta.
Kaž je skoro wšudźe přate, knježi tež w lektoraće LND wěsty porjad. Njeměnju z tym, zo leži kóžda akta na swojim městnje, ale rěču wo kompetencach a zamołwitosćach. Kóždy z nas lektorow je specializowany na wěsty žanr, w kotrymž so wosebje derje wuznawa, hdźež ma najlěpši přehlad wo wotpowědnej literaturje, hdźež znaje swojich awtorow, fotografow, ilustratorow a wě wo wosebitych paslach nastupajo produkciju swojich knihow.
Lětni serial SN3. dźěl
W susodstwje gmejny Zemicy-Tumicy leža Wjelkowy, němsce Wölkau. Cuzym bych rjekł, zo je to wjes při zwjazkowej dróze B 6 mjez Drježdźanami a Budyšinom, pjeć kilometrow wuchodnje Biskopic. Poprawom tam ničo spektakularneho njenadeńdźeš, ale jenož poprawom. Sydlišćo z rjenje hladanymi ležownosćemi, z ponowjenymi a nowonatwarjenymi domskimi ma 206 wobydlerjow. Najlěpje dojědźeš sej tam z awtodróhi A 4 runu smuhu přez Horni Wujězd a gmejnje Porchow přisłušace Ledźborecy (Taschendorf). Sy takrjec w „serbskich wuwróćach“, hdźež maja za wjes jenož němskorěčnu taflu.
Nazymu ma w Ludowym nakładnistwje Domowina pod titulom „Hura, prózdniny“ antologija z powědančkami wo zawěsće najrjeńšim času šulerkow a šulerjow wuńć. Nimo wjazaneho wudaća, kotryž wopřijima cyłkownje 15 tekstow dohromady 15 awtorow – mjez druhim Křesćana Krawca, Andreje Chěžcyneje, Jurja Kocha, Boženy Hojerec, Pětra Dźisławka, Jěwy-Marje Čornakec, Dušana Hajduka-Veljkovića, Dorotheje Šołćineje, Štefana Paški, Wernera Měškanka a Měrki Mětoweje –, produkuje LND tuchwilu tež słuchoknihu. Za nju wupytachu štyri krótkopowědančka ze zběrki, a te nahrawataj dźiwadźelnica Gabriela-Marija Šmajdźina a dźiwadźelnik Stanisław Brankačk w Berlinskim studiju SERVI Jana Bělka. Tuchwilu w Hamburgu skutkowaca hrajerka spožča figuram powědančka „Krótki a dołhi čas“ Moniki Dyrlichoweje a načasnej bajce „Jejko z Beskidow“ Lubiny Hajduk-Veljkovićoweje hłós – lěpje: hłosy.
Cambridge (SN/bn). We wobłuku 8. konferency Uniwersity Cambridge wo wohroženych rěčach stej wčera dr. Nicole Dołowy-Rybińska z Pólskeje akademije wědomosćow we Waršawje a dr. Cordula Ratajczakowa ze Serbskeho instituta staw swojeho aktualneho slědźenja wo wozrodźenju serbšćiny předstajiłoj. Jeju přepytowanja su dźěl projekta „Wuchowanje mjeńšinowych rěčow w Europje“, kotryž financuje Smithsonowy centrum za etnologiju a kulturne namrěwstwo we Washingtonje. Dohromady sydom rěčow – nimo hornjo- a delnjoserbšćiny su to sewjerna frizišćina, iršćina, okcitanšćina, galicišćina a kalabriska grjekšćina – wědomostnicy posudźuja.
Na konferency je so cyłkownje 26 wědomostnikow mjez druhim z Nigerije, Nižozemskeje, Nowoseelandskeje, Pólskeje, Awstriskeje, Němskeje, Francoskeje a USA wobdźěliło. Hesło zarjadowanja, kotrež renoměrowana fakulta za srjedźowěkowske a načasne rěče Uniwersity Cambridge prawidłownje organizuje, bě lětsa „Language Revitalisation and Reversing Language Shift – Rewitalizacija rěče a zawrót rěčneje změny“.