Serbskemu ludowemu ansamblej kaž tež kubłanišću swj. Bena je Smochčanski hudźbny swjedźeń z kóždolětnym wjerškom. Lětsa wuhotowaštej jón wospjet po před lětomaj zahajenej tradiciji z „charakteristiskej hudźbu susodnych Słowjanow“, tónraz pod hesłom „Słowakskej nocy“. Nimo wšitkich spartow SLA předstajichu wjacori hosćo wotměnjawy, dramaturgisce wušiknje zestajany, něhdźe dwuapołhodźinski program pod hołym njebjom.
Mjez hóstnymi hudźbnikami wědźeše předewšěm Paľa Škodova na cymbalu přeswědčić. Hač orchester a spěwarjow přewodźiwši abo solistisce improwizujcy – swój instrument, kotryž je za Słowaksku typiski, wirtuoznje wobknježo wona na dych wotražace wašnje dopokaza, zo nima so před najwjetšimi mištrami cymbala schować a zo hodźi so na tymle hudźbnym nastroju kóždažkuli muzikaliska rafinesa zwoprawdźić.
Budyšin (SN/bn). Poslednje předstajenje inscenacije „Spuk unterm Riesenrad – Jetzt ist Bautzen dran“ je předwčerawšim 28. Budyske lětnje dźiwadło a zdobom hrajnu dobu 2023/2024 Němsko-Serbskeho ludoweho dźiwadła zakónčiło. „Přewšo wuspěšna hra“, kaž w medijowej zdźělence NSLDź rěka, přiwabi na 36 předstajenjach dohromady 37 012 přihladowarjow. Porno lońšemu woznamjenja to rozrost wo něhdźe 3 000. Na wudospołnjacych poskitkach „Dźiwadło na zahrodźe“ a „Budyske filmowe nocy na Hrodźe“ zličichu dohromady 584 resp. 826 wopytowarjow, štož je w přirunanju ze zašłej sezonu raz jasny minus něhdźe 1 000, raz dobry plus něhdźe 200 zajimcow. Intendant NSLDź Lutz Hillman zjima: „Přewšo wuspěšne Budyske dźiwadłowe lěćo leži za nami. Wšitke předstajenja běchu hižo do premjery wupředate, a wjeselimy so jara nad tymle wulkim dočasnym dopokazom dowěry našeho publikuma. Wulki dźak wuprajam na tutym městnje tež swojim sobudźěłaćerkam a sobudźěłaćerjam na jewišću kaž tež za nim, kotřiž su tónle hoberski akt zhromadnje zmištrowali.“
Hač wjesne hrajkanišćo abo wědomosć za dźěći – njeje žaneje temy, kotrejež so 16-lětna Wěteńčanka Klara Bjedrichec w swojim prózdninskim dźěle njejima. Tak so na jednym dnju wobhoni, štó sej tuchwilu rady kotry słód lodu popřeje, a na druhim dnju wo kubłanskopolitiskim prašenju rešeršuje. Štóž ma kaž wona jedynku w serbšćinje a w požadanju poskićuje, „wšitke nadawki wukonjeć, kotrež maja so činić“, je we wšědnej produkciji serbskeho dźenika wosebje witany. Hižo rańše posedźenje je drje po jeje měnjenju „přeco jara zajimawe“, ale „to dźe poměrnje spěšnje a druhdy dyrbju so koncentrować, zo bych wšitko zrozumiła.“
Jej so jara lubi, zo móže „kaž prawa redaktorka“ sobu dźěłać. A hdyž je wotewrjenych prašenjow, ma „přeco přećelnu Milenku Rječcynu poboku, kotraž mi rady pomha.“ Do toho běše Klara hižo dwójce składnostnje akciskeho dnja „genialsozial“ nadawki za Dźěćiznak přewzała. Honorar za dźěło w ramiku tuteje akcije so za socialne projekty wužiwa. Po abiturje chce Klara najprjedy lěto po swěće pućować. W tutym času móže potom zdobom rozsud wo powołanju dozrawić.
Prěni wyši měšćanosta Budyšina Konrad Johannes Kaeubler zemrě wčera před sto lětami. Posmjertniny běchu serwisowemu klubej Lions Budyšin, spěchowanskemu towarstwu Pro Museo a Budyskemu staroměšćanskemu towarstwu přiležnosć wuhotować swjatočne wopomnjeće w Muzeju Budyšin.
Budyšin (SN/bn). „Kaeubler je njedźělomnje z Budyšinom zwjazany. Kaž lědma druhi z mojich předchadnikow je město wuwiwał. Swoje zastojnstwo je wukonjał, kaž bě Wito Sćapan jónu rjekł, mjenujcy nic jako job, ale jako skutk.“ Z tymle słowami zahaji Budyski wyši měšćanosta Karsten Vogt (CDU) swjatočnosć w kopaće połnym kabineće Muzeja Budyšin. Wotmysł zarjadowanja wopisowaše citujo Jurja Brězana: „Zaměr žiwjenja njeje, zo z dornom zarosće“.
Třeći raz wuhotowaše Serbski ludowy ansambl „Kulturnu zahrodu“ pod Budyskej Röhrscheidtowej baštu. Wot spočatka do kónca junija wotmě so w tym wobłuku dohromady 16 koncertow najwšelakorišeho razu – tři z nich dešća dla na žurli SLA. Cyłkownje něhdźe 900 wopytowarjow woznamjenja porno lońšemu minus, wjedrowe kapriole kaž tež Europske mišterstwo koparjow su po wšěm zdaću někotrehožkuli zajimca wottrašili resp. druhdźe zabawjeli.
Budyšin (SN/bn). „Wjeselu so, tak krótkodobnje tu hrać směć. Jako předwčerawšim naprašowanje dóńdźe, hač njemóhł za nažel schorjeneho Tomaša Žura zaskočić, sym hnydom a z wulkej radosću program zestajił, kotryž so za tele mjeńše bóle rjeńše pišćele hodźi.“ Z tymle słowami powita Zhorjelski organist Reinhard Seeliger wčera něhdźe 50 wopytowarjow wosmeho koncerta lětušeho rjadu Budyske pišćelowe lěćo w tamnišej tachantskej cyrkwi. Wjelelětny rektor a docent Wysokeje šule za cyrkwinsku hudźbu Zhorjelc a kantor cyrkwje swj. Pětra a Pawoła mjenowaše změnu z „wulkich ‚słónčnych byrglow‘ w Zhorjelcu na Kohlowy instrument“ w sprjewinym měsće wužadowanje, na kotrež pak so „rady zwaži“. Komponistow a twórby swojeho programa skrótka předstajiwši wón publikumej mjez druhim rozłoži, zo „je passacaglia wosebita forma wariacije, w kotrejž so pedalowa basowa tema wobstajnje wospjetuje, mjeztym zo ruce swobodnje po manualach spěchatej“ a zo bě „w dobje baroka z wašnjom, sej kompozicije kolegow takrjec wupožčić a w swójskim wobdźěłanju předstajić“.
„Je přewrót zdokonjany?“ rěka interaktiwna pućowaca wustajeńca, kotraž je tele dny z hosćom w „Serbskim woknje“ na Budyskej Bohatej. Dobreho wothłosa dla spřistupnja ju hač do spočatka awgusta, předwčerawšim planowane zawrjenje sta so njejapcy z midisažu.
Budyšin (SN/bn). „Zakład přehladki twori wědomostny projekt, dokumentowacy dopomnjenki časowych swědkow wo politiskim přewróće w lěće 1989. Wona wopřijima dźěl interviewow a fotografijow, kotrež smy w tym zwisku nahrawali resp. zezběrali. Wopytowarjo ju wobstajnje ze swójskimi přinoškami wudospołnjeja. Wotpohladnje smy so rozsudźili, ju předewšěm w mjeńšich městach w Durinskej, Sakskej a Braniborskej pokazać; rady pak prezentujemy ju tež na zapadźe Němskeje, wobsteji-li wotpowědny zajim“, rozłoži iniciator projekta prof. Mathias Berek ze Slědźenskeho instituta za towaršnostnu zwjazanosć powitawši něhdźe 40 wopytowarjow. Jako wosebiteho hosća předstaji wón Wojerowsku awtorku Grit Lemkowu, kotrejež roman „Kinder von Hoy“ so „tematisce wuběrnje hodźi“.