Za swoje disertaciske dźěło je bywša šefredaktorka Rozhlada, kotraž nětko w Južnym Tirolu bydli, wo wužiwanju serbšćiny w swójbach Hornjeje Łužicy slědźiła. To je prěnje tajke přepytowanje w serbskim konteksće. Wčera je wona wědomostne wupłody zakitowała.

Waršawa (CoR/SN). Na Waršawskim Instituće za slawistiku Pólskeje akademije wědomosće (IS PAN) je wčera bywša šefredaktorka Rozhlada Sara Mičkec wuspěšnje swoje doktorske dźěło zakitowała. Pod titulom „Negotiating language practices and policies in Sorbian-German families in Upper Lusatia“ předstaji wona wuslědki sociolinguistiskeho přepytowanja wo tym, kak serbsko-němske swójby w Hornjej Łužicy rěčnu praksu a politiku mjez sobu wujednawaja.

Niederjahna (SN). W nakładnistwje Donatus je fantasy-kniha „Łójerjo sonow“ z pjera Jěwy-Marje Čornakec w němskej rěči pod titulom „Im Netz der Schwarzen Mühle“ wušła. Stawiznu wo Krabaće a Čornym młynku za čitarjow wot 12 lět je awtorka sama přełožiła. Štyrjo přećeljo, kiž su mjez realitu a sonom paslam Čorneho młynka wustajeni, dyrbja sebje spóznawajo přez swoje hranicy rosć. Seminar wo jasnym sonjenju bě so jako strašny trip do sćinowych swětow wukulił, z kotrychž zamóža so jenož zhromadnje wuswobodźić. Na předań je kniha mjez druhim w Smolerjec kniharni.

Spěwna skupina Přezpólni a dorostowy orchester Konserwatorija Heinricha Schützeho Drježdźany stej minjeny pjatk pod hesłom „Serbski adwent“ zhromadny koncert w sakskej stolicy wuhotowałoj. W nimale wupředatej Drježdźanskej Cyrkwi třoch kralow zamóštej publikum ze serbskimi ludowymi a hodownymi spěwami pohnuć. Kaž moderatoraj Fabian Kaulfürst a Milko Kersten wuzběhnyštaj, bu program přewažnje z pěsnjow zestajany, kotrež „w historiskich žórłach drěmotaja“. Tajkele „zasypanki“ takrjec wožiwić a je předstajiwši připosłucharjam dobru naladu wobradźić je Přezpólnym z „dušinej naležnosću“. Foto: Jürgen Männel

11. hodownika 1898 zemrě w Choćebuzu delnjoserbski farar a narodny prócowar Pawoł Fryco Broniš. Wón bě wot lěta 1873 hač do smjerće archidiakon serbskeje cyrkwje w bywšim klóštrje delnjołužiskeje metropole. Narodźi so 9. smažnika 1830 jako syn serbskeho fararja w Jasenje. Po studiju teologije w Berlinje započa swoju cyrkwinsku słužbu 1855 w Picnju jako diakon. Štyri lěta po tym bu w Lutolu blisko Choćebuza jako farar zapokazany. Najdlěši čas fararješe potom w Choćebuzu. Jako student a diakon w Picnju basnješe a přełoži Johanna Wolfganga Goethowu baladu „Der Erlenkönig“ do delnjoserbskeje rěče. W Lutolu přełoži z dalšimi duchownymi bibliju do delnjoserbšćiny. W Choćebuskim času bě Pawoł Fryco Broniš wosebje aktiwny, wuda 1876 „Kjarliže k spěwanju“ a spisa „Na šesty maj“. Wón bě předsyda Towarstwa serbskich stu­dentow. 1880 załoži sobu delnjoserbsku Maśicu Serbsku a bě čłon jeje předsydstwa. Na Choćebuskim gymnaziju wuwučowaše něšto lět serbšćinu, doniž pruske kultusowe ministerstwo serbsku wučbu njezakaza. Wón žadaše sej w zjawnosći a před statnymi institucijemi nałožowanje serbskeje rěče.