Wjacore lěta hižo bjezdźěłny Eric Swan (Měrko Brankačk) na socialnym zarjedźe z falšowanymi próstwami pjenjezy kasěruje. Jako to na ničo njetukacy přećel Norman Bassett (Jurij Šiman) zhoni, jeho z krutymi słowami namołwja: „To, štož sy činił, je ćežke złóstnistwo!“
Jako potom tež hišće pruwowar socialneho zarjada Mister Jenkins (Torsten Schlosser) před durjemi steji, njemóže Eric přiznać, zo je sej wšitke wopačne próstwy wumyslił. Nadobo pak hrozy so jeho konstruowane žórło pjenježnych dochodow sypnyć. Štož je wjele lět tak derje běžało, započina naraz chabłać. Jeho wućek je nuzowa łža. Ale z njej wočini šatulu pandory, a jeho dalše wumyslene nuzowe łžě ćahnu so dale a hłubšo. Zo njeby Mister Jenkins ničo pytnył, dyrbja přitomne wosoby, naraz tež hišće wumyslene wosoby hrać, kotrež bě Eric na zarjedźe přizjewił. Kołwrótne koło zaměnjenjow so započina a so bjez přestaća hač do kónca hry wjerći.
Stajnje so smjeli
Hižo spočatk februara su dźěći Radworskeho katolskeho dnjoweho přebywanišća póstnicy swjećili. W hosćencu „Meja“ běchu nanojo a maćerje staršiskeje přirady zaso wšitko rjenje spřihotowali a sej do toho hłójčku łamali, kak móhli hosći zabawjeć. Wězo słuša k tomu tež póstniska narěč z namołwu „Radwor – helaw“, kotraž bě po cyłej „Meji“ słyšeć. Tež DJ Alex bě přichwatał, zo by hudźbne přeća indianow, cowboyjow, princesnow a dalšich spjelnił. Tež wšelake hry su k poradźenju popołdnja přinošowali. A pobrachować njesmědźachu wězo słódne pampuchi a dalše přikuski, wo kotrež bě so staršiska rada prócowała. Wulki dźak wšitkim, kotřiž su chowancam dźěćaceho domu spodobne póstniske zarjadowanje zmóžnili.
Bianka Šeferowa
Posledni dźeń do zymskich prózdnin rěkaše za wuknjacych Šule Ćišinskeho hejsować a póstniske wjeselo měć. Po wudawanju połlětnych informacijow w rjadownjach je tam farar Tomasz Dawidowski dom swjećił. Wšojedne hač princesny, princy, ryćerjo, myški, kóčki abo psy – zhromadnje smy so pomodlili a kěrluše zaspěwali – a to wšo w pisanych kostimach. Krótko po tym dóstachu štyrjo šulerjo 3. lětnika wopismo, zo smědźa so na čitanskim wubědźowanju w Budyšinje wobdźělić. Woni budu našu šulu jako ći najlěpši 3. lětnika zastupować. Bórze pak spěchachmy wšitcy do awle šule, zo bychmy porjadnje póstnicy woswjećili. DJka Jana hižo čakaše, zo by nas z najwšelakorišimi wjesołymi pěsničkami zawjeseliła. Kóžda rjadownja měješe tež hišće wosobinski přinošk. Dachmy sej pampuchi zesłodźeć, a hač do připołdnja smy rejowali a hejsowali.
Šulerjo SZŠ Šula Ćišinskeho Pančicy-Kukow
Moja přećelka Marta póńdźe jako piratka. Wona je sej dźěl kostima kupiła, dźěl měješe hižo doma. Ja sama pak budu paw. Sym chcyła kostim měć, kiž je moderny a zwěrjeći. To budu cyle rjane póstnicy!
A tu hišće žorćik!
LND je njedawno wobrazowy słownik „Swět wokoło nas“ za słuchopisak BOOKii wudało. Sabina Salowscyna je sej dźěćacu knihu z wosebitym poskitkom za nas wotkryła.
Nowostka na knižnym regalu błyšći so w pisanych barbach a narěči hnydom prawu skupinu: dźěći. Njemało, dokelž so hižo na wobalce wotdaloka mała Leńka kaž tež Tadej a Beno na čitarja směja a na dyrdomdeje wabja. Tak móžu wam přeradźić, zo steji Šołćic swójba w srjedźišću nowowudateho wobrazoweho słownika. Tón měri so na maćernorěčnych runje tak kaž na serbšćinu wuknjacych. Kniha je bjezdwěla za kóždu rěčnu kaž tež za wjacore starobne skupiny myslena. Dajće so překwapić.
Z Leńku, Tadejom a Benom po wšědnym dnju
Mnozy zwjazaja čas swojeje młodosće ze žurlu a hosćencom w Pančicach-Kukowje, hdźež chodźachu a jězdźachu ze wsy a wokoliny, Wotrowa hač do Kulowskich kónčin a z Delan w 70tych a 80tych lětach kóždy tydźeń na reje. Bě dźě to cyle wosebita žurla w hornim poschodźe z małej galeriju. Napřećo hosćencej, kotryž lěta Blochecy wobhospodarichu, bě Nestlerec rěznistwo zaměstnjene. Daloko woblubowane kołbasy, šunki a słódne mjaso syły kupcow přićahowachu, tak zo so přeco dołhe rynki čakacych tworjachu. Ludźo w NDRskim času dźě tež druhdźe ničo druhe znali njejsu.
Energijowa a strukturna změna we Łužicy staja mnohe wužadanja tež na łužiske komuny, a to nic jenož nastupajo hospodarstwo a dźěłowe wiki, ale wosebje tež hladajo na to, kak budźe w přichodźe móžno, so zastarać z milinu. Hdyž budu za nimale dwaceći lět milinarnje přestać z brunicy milinu dźěłać, budu hinaše formy produkcije miliny zastaranje wjesnych kónčin zawěsćić dyrbjeć. Ma-li so to bjez problemow zwoprawdźić, dyrbi so hižo nětko wo tym rozmyslować. Prěnje kroki do směra wužiwać alternatiwne formy energije kroča so w mnohich komunach.
Regionalnje so sami zastarać
„klawěr – brewěr“ je hesło wosebiteho koncerta, na kotrymž chce znaty spěwytwórc Měrćin Weclich 29. februara a 1. měrca zhromadnje z projektnej hudźbnej skupinu a tójšto hosćimi w Budyskim Kamjentnym domje přerěz serbskeje popularneje hudźby prezentować. Bosćan Nawka je so z nim rozmołwjał.
Knježe Weclicho, hdy sće zakładnu mysličku za koncert zrodźił a što za tym tči?
„Swět za durjemi“ rěka prěnja słuchohra za swójby, kotruž je Budyske studijo MDR Serbskeho rozhłosa na cejdejku nahrawało a wudało. Maria Untchowa je sej CD dokładnje naposkała.
Je jenož něšto hodźin po wudaću cejdejki „Swět za durjemi“, a sym do njeje cyle zanurjena. Spočatnje wšak na tym dwělowach, zo hodźi so tema – što stanje so z čłowjekom na proze mjez žiwjenjom a smjerću – na rozumne wašnje dźěćom sposrědkować.
Po tym zo sym sej stawiznu naposkała, pak móžu poručić, ju jeničce jako zakład za rozmołwu wo tymle łoskoćiwym prašenju njewužiwać. Awtoromaj Lubinje a Dušanej Hajduk-Veljković je so pytanje za wotmołwami na prašenje małeje Měrki, hač ju wowka w mjezyswěće słyši a rozumi, přewšo wuspěšnje radźiło. Na jara rozumne wašnje rysujetaj wonaj w fantazijepołnych idejach, što móhło so na proze mjez swětomaj stać.