Prěnje čitanje knihi „Das goldene Gut“ wotmě so dźensa dopołdnja w Budyskej zakładnej šuli Marije Montessori. Je to aktualne wudaće serbskich bajkow w němskej rěči Ludoweho nakładnistwa Domowina (LND).

Budyšin (SN/MiR). Ludowe nakładnistwo Domowina je dźensa dopołdnja prěni króć na čitanje do Budyskeje zakładnej šule Marije Montessori přeprosyło. „Kniha ,Das goldene Gut’ skići nam móžnosć, serbske bajki bóle w němskorečnym rumje šěrić. Dalše tajke čitanja planujemy“, praji jednaćelka LND a zdobom lektorka knihi Marka Maćijowa. 25 šulerjow 1. do 4. lětnika z wuknjenskeje skupiny „kniha“ witaše ze šulskej nawodnicu Änne Dürigen Marku Maćijowu kaž tež zestajerku knihi Róžu Domašcynu, kotraž bě bajki do němčiny přenjesła. „Wjeselu so jara, zo směm dźensa čitać w šuli, do kotrejež moje wnučki chodźachu a chodźa“, rjekny Róža Domašcyna. Tuž čitaše wona bajki kaž „Złote kubleško“ a „Bajka wo złotej kokošce“ a rozłoži šulerjam wuznam barby złoto w zwisku ze zapřijećemi „złote dźěćo“ a „złota ruka“. Dale powědaše wo swojej wowce, kotraž bě jej něhdy bajki bała a wosebje tu wo kublešku lubowaše.

Čorny Chołmc (SN/MiR). Serbski dźeń je za šulerjow 4. lětnika, kotřiž serbšćinu jako cuzu rěč wuknu, wjeršk w šulskim žiwjenju. „Naši šulerjo dožiwjeja na tymle dnju wosebitu zhromadnosć, wšako zwěsćeja, zo njejsu sami, kotřiž na kromje sydlenskeho ruma serbšćinu wuknu“, podšmórny wčera Angelika Šołćina, wučerka na Bartskej zakładnej šuli. Wona bě z wosom holcami a hólcami do Čorneho Chołmca přijěła. Z Rakečanskeje zakładneje šule „Bjarnat Krawc“ běchu to štyrjo šulerjo z wučerku Simonu Bergmannowej a z Wulkodobrawskeje zakładneje šule sedmjo z wučerku Doris Nopper.

Čłonka předsydstwa Serbskeho šulskeho towarstwa Margot Hašcyna z Delnjeje Łužicy wot lěta 1992 olympiadu serbskeje rěče aktiwnje přewodźa. Milenka Rječcyna je so z wučerku na wuměnku rozmołwjała.

Lětsa bě wobdźělenje šulerjow z Delnjeje Łužicy, kotrychž sće z referendarku na Choćebuskim Delnjoserbskim gymnaziju Jenifer Dünnbierowej přewodźała, wo­sebje wulka. Hdźe su za to přičiny?

M. Hašcyna: Je tomu woprawdźe tak, mějachmy lětsa wjace wobdźělnikow hač hdy prjedy. Z Delnjoserbskeho gymnazija je wosom šulerjow sobu jěło, z Brjazynskeje zakładneje šule „Mato Kosyk“ běchu to šesćo, z Janšojskeje zakładneje šule „Krabat“ štyrjo a ze Žylowskeje zakładneje šule, kotraž změje bórze mjeno „Lutki“, sedmjo. Přičiny njeznaju, móžu sej je jenož předstajić. Na jednym boku wojujemy w Delnjej Łužicy wo zachowanje wučby serbšćiny na našich šulach, za čož so cyłe swójby zasadźeja. Na tamnym boku powědaja dotalni olympionicy serbšćinarjam swojeje šule wo jich dožiwjenjach na olympiadźe. Tele pozitiwne argumenty přeswědčeja.