Delnjoserbscy mužojo powědaja
Šulerjow do čitanja stawizničkow zapřijał
Wojerecy (SN/MiR). Čitać a sej čitać dać – tónle princip je serbski rozhłosownik Štefan Paška wčera zeskutkownił. Na Wojerowskej Zakładnej šuli „Handrij Zejler“ je wón 25 šulerjam 4. lětnika předstajił swoju knihu „Nowe dyrdomdeje na wsy“. A woni hnydom wědźachu, wo koho w jeho powědančkach dźe. Wšako běchu hižo w 3. lětniku z jeho prěnički „Dyrdomdeje na wsy“ čitali. Wučerce Silwija Wjeńcyna a Regina Kummerowa běštej swojich chowancow derje na wosebitu wučbnu hodźinu přihotowałoj. Hólcy a holcy tuž spěšnje wědźachu, zo dźe w powědančkach wo hólčeca Tima, kiž je ze staršimaj, sotru Milenku na wjesny statok k dźědej a wowce ćahnył.
Nowinki za wužiwarjow Soblexa
Wužiwanje serbskorěčneho internetneho poskitka Soblex je so we a zwonka Łužicy mjez wužiwarjemi serbšćiny jako pomocny srědk zakótwił. Mjeztym su nowosće wotwidźeć.
Zajimawy dohlad do modernych laborow, ateljejow a biblioteki dóstachu ...
Wodać, ale njezabyć – takle mysli Günther Rehbein
Je-li rěč wo časowych swědkach, mysla mnozy hnydom na čas nacionalsocializma, na Druhu swětowu wójnu a na holocaust. 84lětny Günther Rehbein pak je spisał knihu „Gulag und Genossen. Aufzeichnungen eines Überlebenden“ wo swojim dóńće w NDRskim času. Na kóncu stalinizma 1953 započa so dołhi ćmowy wotrězk w jeho žiwjenju. Rehbein bě njedawno hósć na Radworskej wyšej šuli „Dr. Marja Grólmusec“.
Młody muž z města Gery, 19lětny mandźelski a nan swarješe w kruhu přećelow na wašnje płaćenja reparacijow Sowjetskemu zwjazkej. Njetraješe dołho a hižo jeho z tekstilneje firmy, hdźež dźěłaše, wotwjedźechu a zajachu. Surowje bu wón nocy dołho w Berlinje-Karlshorsće wot sobustawow NKWD přesłyšowany a čwělowany, dokelž nochcyše přesłyšowanske protokole w ruskej rěči podpisać. Poł lěta pozdźišo zasudźichu jeho na 25 lět chłostarnje. Te pak njeměješe w NDR wotsedźeć, ale w Sibirskej, w dźěłowym lěhwje Workuta, tak mjenowanym gulagu.
Chcedźa dźěłarnisku syć wutworić
Budyski Serbski institut (SI) přihotuje zahajensku dźěłarničku pod hesłom „Historiske mjeńšinowe slědźenja“. Sobudźěłaćerjo hotuja so na prěnje tajke zarjadowanje pod hesłom „Mjeńšina a rum“.
Budyšin (SN). Wutworić ma so nadregionalny a interdisciplinarny diskusijny a komunikaciski forum, zdźěli dr. Theresa Jacobsowa, zamołwita za dźěło z medijemi w SI. Forum wusměrja so na akterow a akterki ze šěrokeho wobłuka historiskeho mjeńšinoweho slědźenja. Syć ma tomu słužić, wobsahowe, metodiske a zapřijećowe aspekty slědźenja w němskorěčnym rumje a zwonka njeho sylnišo profilować.
Zamołwitaj za projekt staj sobudźěłaćerjej SI a wědomostnikaj slědźerskeho ćežišća „poćahi a splećenosće“ dr. Pětš Šurman w Choćebuzu a dr. Edmund Pjech w Budyšinje. „Prěnja dźěłarnička orientuje so předewšěm na wědomostnikow a w naležnosći mjeńšin wědomostnje skutkowacych. Chcemy na prěnjej dźěłarničce zwěsćić, što su temy, wo kotrychž měli rěčeć, a kotre wotewrjene prašenja su“, rozjasni dr. Pětš Šurman na naprašowanje SN, „pozdźiše zarjadowanja su potom za wjetši kruh zajimcow myslene.“
Choćebuski Delnjoserbski gymnazij je sobotu 65lětne wobstaće ...
Božemje a witajće
Z dźěćatstwom něhdy so zaběrali
Nowy wučer čěšćiny w Serbach
Wot wčerawšeho skutkuje we Łužicy čěski wučer Jan Breindl. Jako přistajeny Rěčneho centruma WITAJ chce wón tele šulske lěto z perspektiwu na dalše w Serbach čěšćinu wuwučować. „Wěm dotal jara mało wo tudyšim žiwjenskim wašnju. Wopytach tuž mjeztym njedźelne kemše w Budyskej cyrkwi Našeje lubeje knjenje kaž tež jubilejne zarjadowanje składnostnje 40lětneho wobstaća Chróšćanskeje lajskeje dźiwadłoweje skupiny. Tam sym so serbskeje atmosfery nasrěbał a zwěsćił, zo serbšćinu dosć derje rozumju“, powěda 36lětny wučer čěskeje rěče a literatury kaž tež towaršnowědy.
Jan Breindl pochadźa z města Ostrov w zapadnej Čěskej. W Brnje je studował žurnalistiku na bachelor. Přizamknył je studij wučerstwa w Ústíju nad Labem. Po tym dźěłaše wjacore lěta w Liberecu. Wuwučowaše tam młodostnych, kotřiž běchu z wuchodnych słowjanskich krajow do Čěskeje přišli. W tym času wón zhoni, zo sćele Praski Dom za zhromadne dźěło we wukraju čěskich wučerjow do swěta, zo bychu tam bydlacym Čecham a jich potomnikam rěč posrědkowali. Tak namaka tež poskitk za Łužicu.
