Zhorjelc (AK/SN). Mužakowska lěsna železnica hotuje so na přichod. Wona ma jako­ turistiska železnica wopytowarjam z Němskeje, Pólskeje, Čěskeje a dalšich krajow dale aktiwna wostać. „Ke klětušim jutram chcemy nowy wotrězk wot Bě­łowodźanskeho dwórnišća při Hatnej hač k wuhladnišću a informaciskemu srjedźišću Ćežka hora ze žiwjenjom napjelnić“, rozłožuje Heiko Lichnok, jed­naćel lěsneje železnicy Mužakow tzwr.

Wot lońšeho oktobra hižo při čarje twarja. Štyri nowe železniske přechody, jedne zastanišćo a kónčna stacija Ćežka hora maja nastać. Kónc julija budu prěnje jězby na probu. To chcedźa zwěsćić, kak wěsta čara je a hač žadanjam wotpowěduje. Čara k Ćežkej horje naruna dotalnu z Běłeje Wody k hlinowej jamje w Miłorazu. Tu je so 2,5 kilometrow Wochožanskeje wuhloweje jamy dla zhubiło. Nowa čara wot dwórnišća Hatna hač k wuhladnišću a informaciskemu srjedźišću Ćežka hora je 3,3 kilometry dołha. „Zapołožene kolije nětko ze šoterom zasypuja a zhusćeja. „Historiski wobraz lěsneje železnicy Mužakow ma so na kónčnej staciji wotbłyšćować“, praji Heiko Lichnok.

Motorski do štoma zrazył

Šćeńca. Dźensa něhdźe w 10 hodź. je 25lětny ze swojim motorskim na wokrjesnej dróze mjez Šćeńcu a Stróžu po puću z dotal njeznateje přičiny z jězdnje zajěł. Na to zrazy do štoma a wobchad­neho znamjenja. Ćežko zranjeneho dowjezechu z helikopterom do Budyskeje chorownje.

Pytany wuměnkar zaso doma

Chelno. Wutoru wječor je policija na Budyskim Augusta Bebelowym naměsće dementneho muža nadešła. 87lětny bě bydlenje w Chelnje wopušćił. Po zdaću je na to z busom do Budyšina jěł.

Čłonojo Wojerowskeho kulturneho zwjazka 250 lět staru bróžnju wopytali

Hory (HH/SN). Na dźěłowym planje Wojerowskeho kulturneho zwjazka steješe za měsac julij piknik zwonka města, w přirodźe. Tak zetka so něhdźe 25 čłonow při Patokec bróžni na Horach. Swoju jědź běchu sej sobu přinjesli, wot kofeja hač k tykancej a solotjam. Birgit Patokowa, kotraž bróžnju – swědk to stareje łužiskeje ćěsliskeje wušiknosće – wobhospodarja, hosći wutrobnje witaše. A powědaše jim tójšto zajimaweho wo 1768 natwarjenej kładźitej bróžni. Nimo toho je mały lutk hosći witał, poskićejo jim chlěb lutkow w swojej typiskej drasće. Horjanka tež přeradźi, zo běchu hač do lěta 1970 baćony na bróžni hnězdźili. We Łužicy dźě dźerži so přiwěrk: Hdyž baćon na třěše hnězdźi, błysk do domu njedyri. W bróžni samej dopomina mnoho na serbske burske tradicije. Tak prezentuje so tam pokazka najrjeńšich jutrownych jejkow. Tež Lotar Balko, znaty a husto počesćeny debjer jutrownych jejkow, je tam swoje slědy zawostajił. Pod typiskimi módroćišćemi steja wšelake wjetše a mjeńše kołwróty.

Mamy drje w Róžeńće mnohim znatu staru a nowu šulu, hižo dawno pak šulske dźěći w nimaj wjac njewuknu. Znate je, zo wučeše hižo w 17. lětstotku tamniši wjesny krawc w Kašporkec chěžce wo­srjedź wsy, dźensa na městnje Dittrichec a mjeztym Koklic statoka.

Po tym zo bě Róžeńčanska cyrkej ke klóštrej Marijinej hwězdźe přešła, staraše so tehdyši kěbětar Michał Glawš wo to, zo móhł klóšter 1777 napřećo cyrkwi šulu natwarić. Bě to na městnje dźensnišeho Wincarjec-Žurec statoka.