Při Berzdorfskim jězoru blisko Zhorjelca maja wulkotny krosnowanski park. Na štyrjoch parkurach móža sej zajimcy tam we wjacorych schodźenkach ćežkosće wysokosće hač do 16 metrow wotkryć. Wosebity highlight je tam platforma, wot kotrejež móžeš do hłubiny skočić, wězo zawěsćeny. Park je za čas lěćnych prózdninow wšědnje wot 10–19 hodź. wotewrjeny. Płaćizny: dźěći do 10 lět 18 €, do 15 lět 20 €, wot 16 lět 22 €. Na ležownosći krosnowanskeho parka maja tež naprawu za minigolf. https://www.kletterpark-blaue-lagune.de/
z kwadom
po łužiskej jězorinje
Komuž je adrenalin luby, tomu poručamy so raz do Bjezdowow (Klein Partwitz) podać. Tam móžeće mjenujcy z kwadom po něhdyšej brunicowej jamje smalić. Tež tam maja wjacore tury na wuběr. Někotre z nich su skerje za započatkarjow, druhe za hižo nazhonićišich. Tunje tury pak njejsu. Hodźinska započatkarska tura płaći 79 €.
https://www.quadcenter-klein-partwitz.de/index.php/touren-preise-2024
Nochce-li so wam po skaliznach z pěskowca krosnować, potom je snano tež pućowanje ideja. Centrum narodneho parka Sakska Šwica poskićuje nimo zajimaweje wustajeńcy tež přihotowane a moderěrowane pućowanja. Ale tež jako mała abo wjetša skupinka móžeće sej rjane formacije kamjenjow sami wotkryć. Doporučamy wam za to app Komoot, na kotrejž mnohe rjane ruty namakaće.
W Čornym Chołmcu je so nowa doba zahajiła. Po wjele wuspěšnych předstajenjach wo Krabatowym skutkowanju, jeho žiwjenju a wojowanju wo wědu a wo rozestajenjach z ćěmnymi mocami je nětko Krabat-saga po puću, Krabatowe žiwjenje a skutkowanje na nowe wašnje prezentować. Njedawna wuspěšna premjera pokaza, zo njetrjeba so nowa inscenacija před dotalnym wuspěchom chować a je jemu runja.
Nowe časy, nowe kwasy
To, štož mustwo wokoło hłowneho zamołwiteho Antona Fuchsa zdokonja, žada sej wulke připóznaće. Wjace hač 200 lajskich a powołanskich hrajerjow pokazuje naročnu hru wo tym, wo čož samo na sebi w našim žiwjenju dźe: wo lubosć, dowěru, wěru, strach a nadźiju. Z tutych přidawkow je režiser Michael Kuhn stworił jednanje, kotrež wot spočatka hač do kónca puta.
Wustajeńca Kolektiwa Wakuum „Pód kóžu – Unter die Haut – Pod kožu“, kotruž pokazachu dotal w Choćebuzu a we Wojerecach, bě wědomostnikej dr. Robertej Lorencej z přičinu, rozmyslować wo prašenju: Što je serbska subkultura? Ze swojim nastawkom njepoda zakónčacu definiciju, ale zwěsći, zo je „přećiwna kultura“ za dalewuwiwanje wuměłstwa njeparujomna.
W serbskej literaturje chowaja so mnohe drohoćinki, na kotrež znowa skedźbnić je trjeba, zo njebychu so pozabyli. Wotpowědne impulsy chce awtorka
serbskim čitarkam a čitarjam z rjadom „Znowa čitała“ dawać.
Annamaria Zahonowa překwapja lěto wob lěto z putacymi literarnymi twórbami. Wona basni a pisa prozu. Milenka Rječcyna je so weterinarnej medicinarku z wuměłskej žiłku rozmołwjała.
Hdy poprawom sće z literarnym tworjenjom započinała?
A.Zahonowa: To běše na zakładnej šuli w Chrósćicach. Sym tehdy za Płomjo stawiznički wo statoku doma w Kopšinje napisała.
Wy sće w idylce wotrostła. Běše wjes Kopšin kusk zwonka abo tola pupk swěta?
Spěšnje jěchacemu konjej so do puća stajić a jěcharja – swjateho Jana – z konja storhnyć, njeje cyle jednorje a bjezstrašnje. Tole sej jenož nazhonići a chětro zmužići mužojo zwěrja. Jědnaće razow (!) zamó Tobias Richter jako lětuši „Jan“ so z wušiknym wodźenjom konja swojim łaparjam wuwinyć. Telko razow so to žanomu Janej w zańdźenych lětdźesatkach poradźiło njeje. Hakle potom so Tobias Richter dobrowólnje poda. Do toho bě so dwěmaj mužomaj radźiło, jemu ze zmužitym skokom krónu zebrać. Na to walichu so młodźi a stari na Jana, zo bychu jemu wšu kćějacu, z potajnymi mocami wuhotowanu pychu rubili. Dźěle kostrjancojteje pletwy abo samo króny Jana złójić, přinjese po starym přiwěrku přez cyłe lěto zbožo. Něhdy wužiwachu ludźi je na hojenje wšelakich brachow a chorosćow.
Runje běše Hamorska milinarnja hišće widźeć, naraz pak so z čornych, ćežkich mróčelow jenož tak kida. Wo idylce kaž na pohladnicy – ze słóncom, wodu, swětłownju, płachtakami a dalšimi čołmami kaž tež z milinarnju w pozadku – na wonym mejskim dnju rěčeć njemóžu. Prědku so čołmy na žołmach kolebaja. Bóle zady bydlenske čołmy za dowolnikow majestotnje na wodźe leža. Po słónčnych swjatkach z tójšto wopytowarjemi je nimale tydźeń pozdźišo znajmjeńša na chwilku wěsty měr zaćahnył.
„Spuk unterm Riesenrad – Jetzt ist Bauzen dran“ rěka inscenacija Němsko-Serbskeho ludoweho dźiwadła, kotruž aktualnje pod hołym njebjom na Hrodźe sprjewineho města pokazaja. Hra złožuje so na telewizijnu seriju Clausa Ulricha Wiesnera z pózdnich 1970ych lět a je po słowach režisera a awtora jewišćoweje adapcije Lutza Hillmanna pokročowanje. Tak maja so wnučki originalneje trójki Keks, Umbo a Tammi ze samsnymi šerjenjemi bědźić kaž woni něhdy sami. Zo su dźěći přimjena dźědow a wowki takrjec zdźědźili wjedźe wězo runje tak k dosć amizantnym zaměnjenjam kaž zastarski wid třoch prastarych duchow w konteksće woprawdźitosće 21. lětstotka.
Před něšto wjace hač třomi lětami je 53lětny Rico Ziegenbalg z Lichtenberga pjekarnju w Čornochołmčanskim Krabatowym młynje přewzał. Dwě lěće pozdźišo započa tam tež 42lětny Sebastian Weidelt ze Złeho Komorowa dźěłać. Milenka Rječcyna je so z nimaj rozmołwjała.
Što je Waju k tomu pohnuło w pjekarni w Krabatowym młynje dźěłać?
R. Ziegenbalg: Za to njebě wjele přerěčenja trjeba. Běch runje swójsku pjekarnju zawrěł, to dóńdźe naprašowanje z Čorneho Chołmca. Rady praju, zo běše rozsud, w Krabatowym młynje dźěłać, prawy. Móžu tu rjemjesło pjekarja połnje wukonjeć. Mamy bursku pěc, pječemy na tradicionalne wašnje po starych recepturach a bjez hotowych měšanych mukow.
S. Weidelt: Tobias Čižik, jednaćel Kulturneho centruma Krabatowy młyn Čorny Chołmc ptzwr, je zazwonił a so mje prašał, hač chcył na beneficnym zarjadowanju za Ukrainu pomhać. Připrajach, a po tym mi Rico rjekny, zo by so wjeselił, móhł-li wostać. Mjeztym sym kruće přistajeny sobudźěłaćer a móžu rjec, zo sym so tež ja prawje rozsudźił.
Zwotkel su muki, zornjatka a dalše přidawki za chlěb, tykanc a małe pječwa?